okazać się
-
używane do opisania sytuacji, kiedy to, co jest powiedziane, stało się wiadome po jakimś czasie od rozpoczęcia biegu zdarzeń, które relacjonuje wypowiedź
-
ATEMATYCZNY
-
- okazać się jakąś osobą; kobietą, mężczyzną, wrogiem, zdrajcą; katastrofą, kłamstwem, zwycięstwem; lepszym, najlepszym, sprytnym, zdolnym, znakomitym
-
Jakkolwiek by na tę hańbę spojrzeć, faktem jest, że Danka okazała się nie tylko złodziejem, lecz także nędznym tchórzem i jeszcze nędzniejszym przyjacielem, Kazik zaś prawdziwym sześcioletnim bohaterem.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Przychodził do mnie na próby do domu, gdy po wypadku nie mogłam chodzić. Okazał się ciepłym, dowcipnym, normalnym mężczyzną i bardzo profesjonalnym aktorem.
źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997
Rozpalając ognisko pod kiełbaski, natknął się na dziwnie świeży pęd kiełkującej jodełki, który po bliższych oględzinach okazał się kawałkiem sztucznej choinki jakiejś dobrej firmy.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Emigranci, po angielsku mówiący ciężko i dostojnie, okazali się gościnni [...].
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
Przerażony prezesunio wręczył Fryderykowi puszkę z pamiętnikiem. I wtedy okazało się, że zamiast pamiętnika w puszce są czekoladki i kompot bananowy...
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
Dziś podczas losowania okaże się, z kim będzie walczył w I rundzie.
źródło: NKJP: Wach z nadzieją na medal!, Dziennik Polski, 2004-02-19
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. okażę się
okażemy się
2 os. okażesz się
okażecie się
3 os. okaże się
okażą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. okazałem się
+(e)m się okazał
okazałam się
+(e)m się okazała
okazałom się
+(e)m się okazało
okazaliśmy się
+(e)śmy się okazali
okazałyśmy się
+(e)śmy się okazały
2 os. okazałeś się
+(e)ś się okazał
okazałaś się
+(e)ś się okazała
okazałoś się
+(e)ś się okazało
okazaliście się
+(e)ście się okazali
okazałyście się
+(e)ście się okazały
3 os. okazał się
okazała się
okazało się
okazali się
okazały się
bezosobnik: okazano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. okażmy się
2 os. okaż się
okażcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. okazałbym się
bym się okazał
okazałabym się
bym się okazała
okazałobym się
bym się okazało
okazalibyśmy się
byśmy się okazali
okazałybyśmy się
byśmy się okazały
2 os. okazałbyś się
byś się okazał
okazałabyś się
byś się okazała
okazałobyś się
byś się okazało
okazalibyście się
byście się okazali
okazałybyście się
byście się okazały
3 os. okazałby się
by się okazał
okazałaby się
by się okazała
okazałoby się
by się okazało
okazaliby się
by się okazali
okazałyby się
by się okazały
bezosobnik: okazano by się
bezokolicznik: okazać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: okazawszy się
gerundium: okazanie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okazanie się
okazania się
D. okazania się
okazań się
C. okazaniu się
okazaniom się
B. okazanie się
okazania się
N. okazaniem się
okazaniami się
Ms. okazaniu się
okazaniach się
W. okazanie się
okazania się
odpowiednik aspektowy: okazywać się
-
+ okazać się + KIM/CZYM+ okazać się + JAKI (z formą osobową) / JAKIMØ + okazać się + że ZDANIE|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE -
Zob. kazać