kogo widzę - Wielki słownik języka polskiego PAN

używane w sytuacji, gdy ktoś chce wyrazić zaskoczenie, zdziwienie lub radość z powodu ujrzenia lub spotkania jakiejś osoby

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	Spotkali się przy wejściu na taras. - O! - ucieszył się Kotowicz. - Kogo widzę? Dobry wieczór, mój złoty. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	− O, kogo widzę! − zareagowałam głośno na widok przeciskającego się pomiędzy stolikami znajomego tułowia, skalanego niejedną golonką. − Pan Moniek! − A, tak, tak − witam panią, witam − sapnął. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
	Oczy blondyna, stalowoszare, wpatrywały się w Chauvina [...]. Aleksander zrozumiał, że to Polak. - No, no, no! Kogo widzimy! - powiedział blondyn po francusku [...]. źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Błogosławiony wiek, 2006
	Niestety, człowiek nigdy nie zdoła oderwać się od przeszłości, bo zawsze go ktoś dopadnie i zawoła: „ Kogo ja widzę? Piszczyk! Dobrze się razem kiblowało, stary!” źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

typ frazy: fraza wykrzyknikowa

Człon widzę odmienia się przez liczbę.