-
to, o czym mowa, ma daną cechę w sposób dobrze widoczny
-
wykładnik stopnia cechy
-
Jakiś ciemnoskóry ambasador, ktoś ważny w każdym razie, opatulony w szale, wyraźnie chory, zażywa potworną ilość leków, siada koło nas w samolocie i zasypia.
źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
Był wyraźnie zdenerwowany.
źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006
Unikacie mnie wyraźnie.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
Zauważyłam, że od tej Górnej Wolty wyraźnie zmarkotniał.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców. Wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999
Był też przyjemnie zaskoczony tym, że dziewczynki wyraźnie go lubiły.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
wyraźnie _
Przym., Cz. - czynność lub cecha będąca wynikiem jakiejś czynności lub stanu rzeczyograniczenia zakresu użycia:nie: z Rz.
nie: z Licz.szyk: zmienny: neutralna antepozycja -
Od: wyrazić, zob. razić