wyraźnie II

I
  • to, o czym mowa, ma daną cechę w sposób dobrze widoczny
  • wykładnik stopnia cechy

  • Jakiś ciemnoskóry ambasador, ktoś ważny w każdym razie, opatulony w szale, wyraźnie chory, zażywa potworną ilość leków, siada koło nas w samolocie i zasypia.

    źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998

    Był wyraźnie zdenerwowany.

    źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006

    Unikacie mnie wyraźnie.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994

    Zauważyłam, że od tej Górnej Wolty wyraźnie zmarkotniał.

    źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców. Wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999

    Był też przyjemnie zaskoczony tym, że dziewczynki wyraźnie go lubiły.

    źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • wyraźnie _
    Przym., Cz. - czynność lub cecha będąca wynikiem jakiejś czynności lub stanu rzeczy
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: z Rz.
    nie: z Licz.
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Od: wyrazić, zob. razić

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. wyraźnie I
Data ostatniej modyfikacji: 21.06.2015