trwoga

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. cecha czegoś

  • 2.

    książk.  cecha przypisywana czemuś, co przez swój niepokojący lub przerażający charakter wywołuje trwogę - stan psychiczny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • trwoga istnienia, osamotnienia, przemijania, śmierci, życia
    • trwoga bije z czegoś
  • Wytworzył się z tego obraz [...] rolnika jako dziwnego, bo jednak prywatnego, reliktu czasów minionych. Licznego - więc groźnego. W obliczu kryzysu z takiego obrazu biła trwoga.

    źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka, Gazeta Wyborcza, 1994-02-12

    Wybuchy niemieckich granatów wstrząsały brzeźniakiem. Słyszeliśmy, jak gdzieś niedaleko [...] ryją w gąszczu, niczym ogromne, wściekłe wieprze. Niedługo dobiorą się do nas, otoczą nas dymem, świstem i trwogą śmierci.

    źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995

    Każdy upływający dzień przejmował go strachem. Budziła się w nim trwoga przemijania.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. trwoga
    trwogi
    D. trwogi
    trwóg
    C. trwodze
    trwogom
    B. trwogę
    trwogi
    N. trwogą
    trwogami
    Ms. trwodze
    trwogach
    W. trwogo
    trwogi
  • bez ograniczeń + trwoga +
    CZEGO
  • płn. psł. *trъvoga : *trьvoga 'znoszenie czegoś, cierpienie z jakiegoś powodu, stan niepokoju'; 'hałaśliwe zamieszanie, niepokój; przerażenie, obawa'

    Najprawdopodobniej rzeczownik z przyr. -oga od psł. *trъvati ‘trwać; znosić, cierpieć’.
    Por. trwać.