wpuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozwolić komuś gdzieś wejść lub wjechać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

ochroniarz, selekcjoner wpuścił kogoś
wpuścić gościa; towar
wpuścić kogoś do domu, do hotelu, do klubu, do mieszkania, do pokoju, do przedpokoju, do środka
wpuścić kogoś na boisko, na budowę, na teren czegoś, na parking, na przedstawienie, na salę, na trybuny
wpuścić za bramę, za próg
nie chcieć wpuścić

	Otworzył drzwi i wpuścił Andreę do środka. źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999
	Spotkali się przy bramie pięć minut wcześniej. Jeden wyjął służbową legitymację, a drugi przepustkę i zostali wpuszczeni na teren zakładu. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
	Przede wszystkim należy poprosić pracownika o udostępnienie służbowej legitymacji, zawierającej jego nazwisko, zdjęcie i pieczątkę MOPS. [...] W razie wątpliwości można do nas zadzwonić i dopiero potem wpuścić nieznanego pracownika do mieszkania. źródło: NKJP: R.Nadaj: Staruszkowie nabici w butelkę, Tygodnik Ciechanowski, 2006-12-08
	Po krótkiej naradzie para wykupiła sześć biletów, więc seans mógł się odbyć. Wpuściłem ich na salę, a sam udałem się do swojej kabiny, aby puścić film. źródło: NKJP: W. Dziczkiewicz: I na film, i do kina. Dola kinooperatora, Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpuściłem +(e)m wpuścił	wpuściłam +(e)m wpuściła	wpuściłom +(e)m wpuściło	wpuściliśmy +(e)śmy wpuścili	wpuściłyśmy +(e)śmy wpuściły
2 os.	wpuściłeś +(e)ś wpuścił	wpuściłaś +(e)ś wpuściła	wpuściłoś +(e)ś wpuściło	wpuściliście +(e)ście wpuścili	wpuściłyście +(e)ście wpuściły
3 os.	wpuścił	wpuściła	wpuściło	wpuścili	wpuściły

bezosobnik: wpuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpuśćmy
2 os.	wpuść	wpuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpuściłbym bym wpuścił	wpuściłabym bym wpuściła	wpuściłobym bym wpuściło	wpuścilibyśmy byśmy wpuścili	wpuściłybyśmy byśmy wpuściły
2 os.	wpuściłbyś byś wpuścił	wpuściłabyś byś wpuściła	wpuściłobyś byś wpuściło	wpuścilibyście byście wpuścili	wpuściłybyście byście wpuściły
3 os.	wpuściłby by wpuścił	wpuściłaby by wpuściła	wpuściłoby by wpuściło	wpuściliby by wpuścili	wpuściłyby by wpuściły

bezosobnik: wpuszczono by

bezokolicznik: wpuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wpuściwszy

gerundium: wpuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wpuszczony

odpowiednik aspektowy: wpuszczać

Rz_osobowy

+

wpuścić

+

KOGO + GDZIE

Zob. puścić