-
1.b
to, co powstało w wyniku kontynuowania jakiegoś działania -
[kontynuacja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
W postaci Janowskiego, z którym zetknęła się jeszcze w Krak[owie]., H. dopatrywała się bezpośredniej kontynuacji idei Filomatów, widziała w nim niejako żywe wcielenie dawnego Uniw. Wil., przypisywała nieomal mistyczną zdolność komunikowania z duchami Filomatów.
źródło: NKJP: Jerzy Starnawski (red.): Słownik badaczy literatury polskiej - tom IV, 2001
W 1972 roku zdecydował się na ekranizację dramatu Stanisława Wyspiańskiego „Wesele”, stanowiącego kontynuację głównego nurtu jego twórczości - dociekania sensu i istoty polskości.
źródło: NKJP: (PAP): 3 nominacje i Oskar, Dziennik Polski, 2000-01-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kontynuacja
kontynuacje
D. kontynuacji
kontynuacji
neut kontynuacyj
char C. kontynuacji
kontynuacjom
B. kontynuację
kontynuacje
N. kontynuacją
kontynuacjami
Ms. kontynuacji
kontynuacjach
W. kontynuacjo
kontynuacje
-
ang. continuation
fr. continuation
niem. Kontinuation