skończyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. ostatecznie przestać robić coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Jędrek, skończ już z tym piciem - poprosiłem go. - Piję, bo chcę - wybełkotał.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Już czas skończyć z obsadzaniem stanowisk przez krewnych i znajomych Królika.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

Skończmy z obłudą, zakłamaniem, obietnicami nie mającymi pokrycia w rzeczywistości i zrealizujmy ustawę proponowaną przez większość sejmową.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.03.1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłem +(e)m skończył	skończyłam +(e)m skończyła	skończyłom +(e)m skończyło	skończyliśmy +(e)śmy skończyli	skończyłyśmy +(e)śmy skończyły
2 os.	skończyłeś +(e)ś skończył	skończyłaś +(e)ś skończyła	skończyłoś +(e)ś skończyło	skończyliście +(e)ście skończyli	skończyłyście +(e)ście skończyły
3 os.	skończył	skończyła	skończyło	skończyli	skończyły

bezosobnik: skończono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skończmy
2 os.	skończ	skończcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłbym bym skończył	skończyłabym bym skończyła	skończyłobym bym skończyło	skończylibyśmy byśmy skończyli	skończyłybyśmy byśmy skończyły
2 os.	skończyłbyś byś skończył	skończyłabyś byś skończyła	skończyłobyś byś skończyło	skończylibyście byście skończyli	skończyłybyście byście skończyły
3 os.	skończyłby by skończył	skończyłaby by skończyła	skończyłoby by skończyło	skończyliby by skończyli	skończyłyby by skończyły

bezosobnik: skończono by

bezokolicznik: skończyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skończywszy

gerundium: skończenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kończyć

+

skończyć

+

z CZYM

psł. *sъkonьčiti 'skończyć, doprowadzić do końca', 'zakończyć życie, umrzeć'

Zob. kończyć