skończyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

wypowiedzieć ostatnie słowa na koniec swojej wypowiedzi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	- Spokój, panowie, spokój! - odpiera tę nawałę wykrzykników Kosma. - Pozwólcie mi skończyć, a wszystko będzie jasne. Otóż urządzimy koncert na niby. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	- Daj mi skończyć - zażądała. - Nie przerywałam ci, gdy pieprzyłeś te bzdury. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
	Chorowaliby pewnie od częstej rozpusty, lecz każdy chłopiec w niemowlęctwie bywa obrzezany. - Sługa twój nie rozumie, co mówisz - przerwał Ab-Ram. Kupiec tłumaczył Ab-Ramowi, który dziwił się coraz bardziej. - Powiadają - skończył Sarug - że tak zdrowiej i czyściej. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	- Nie zgodziła się. Powiedziała, że nie będę w stanie się nim opiekować, że nie poradzę sobie. Potem często mi to powtarzała - skończył twardo. źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłem +(e)m skończył	skończyłam +(e)m skończyła	skończyłom +(e)m skończyło	skończyliśmy +(e)śmy skończyli	skończyłyśmy +(e)śmy skończyły
2 os.	skończyłeś +(e)ś skończył	skończyłaś +(e)ś skończyła	skończyłoś +(e)ś skończyło	skończyliście +(e)ście skończyli	skończyłyście +(e)ście skończyły
3 os.	skończył	skończyła	skończyło	skończyli	skończyły

bezosobnik: skończono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skończmy
2 os.	skończ	skończcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłbym bym skończył	skończyłabym bym skończyła	skończyłobym bym skończyło	skończylibyśmy byśmy skończyli	skończyłybyśmy byśmy skończyły
2 os.	skończyłbyś byś skończył	skończyłabyś byś skończyła	skończyłobyś byś skończyło	skończylibyście byście skończyli	skończyłybyście byście skończyły
3 os.	skończyłby by skończył	skończyłaby by skończyła	skończyłoby by skończyło	skończyliby by skończyli	skończyłyby by skończyły

bezosobnik: skończono by

bezokolicznik: skończyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skończywszy

gerundium: skończenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skończony

odpowiednik aspektowy: kończyć

	+	skończyć	+	(CO)
	+	skończyć	+	(JAK) + MOWA WPROST

psł. *sъkonьčiti 'skończyć, doprowadzić do końca', 'zakończyć życie, umrzeć'

Zob. kończyć