skończyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

w wyniku przebiegu zdarzeń znaleźć się w określonej sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

starzenie się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

	Boże, jaka ja jestem głupia, wyleją mnie na pośmiewisko i skończę jak handlara albo garkotłuk, tak jak mówiła mama [...]. źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Opowieści przebrane, 2005
	Mogę sobie wyobrazić spustoszenia powodowane alzheimerem, jeśli tej klasy intelektualistka i pisarka skończyła na Teletubisiach. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
	Beskid Skoczów w minionym sezonie zgłaszał III-ligowe aspiracje, długo prowadził w tabeli, a skończył marnie. źródło: NKJP: (mj): IV LIGA, Dziennik Zachodni, 2002-08-26
	A już na pewno nie wpada w czarną rozpacz przez mężczyzn: oni przychodzą i odchodzą i gdyby się człowiek przejmował takimi drobiazgami, to skończyłby w miłym, białym odosobnieniu bez klamek. źródło: NKJP: Alicja w Krainie Książek, Cosmopolitan, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłem +(e)m skończył	skończyłam +(e)m skończyła	skończyłom +(e)m skończyło	skończyliśmy +(e)śmy skończyli	skończyłyśmy +(e)śmy skończyły
2 os.	skończyłeś +(e)ś skończył	skończyłaś +(e)ś skończyła	skończyłoś +(e)ś skończyło	skończyliście +(e)ście skończyli	skończyłyście +(e)ście skończyły
3 os.	skończył	skończyła	skończyło	skończyli	skończyły

bezosobnik: skończono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skończmy
2 os.	skończ	skończcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skończyłbym bym skończył	skończyłabym bym skończyła	skończyłobym bym skończyło	skończylibyśmy byśmy skończyli	skończyłybyśmy byśmy skończyły
2 os.	skończyłbyś byś skończył	skończyłabyś byś skończyła	skończyłobyś byś skończyło	skończylibyście byście skończyli	skończyłybyście byście skończyły
3 os.	skończyłby by skończył	skończyłaby by skończyła	skończyłoby by skończyło	skończyliby by skończyli	skończyłyby by skończyły

bezosobnik: skończono by

bezokolicznik: skończyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skończywszy

gerundium: skończenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kończyć

	+	skończyć	+	JAK
	+	skończyć	+	jako KTO

psł. *sъkonьčiti 'skończyć, doprowadzić do końca', 'zakończyć życie, umrzeć'

Zob. kończyć