ugnieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

naciskając na coś lub ściskając to, spowodować, że zamienia się to w miazgę lub rozpada na kawałki

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

utłuc
zgnieść

	Uwaga: jeżeli nie mamy gwarancji, że dziecko dokładnie pogryzie orzechy, powinniśmy je zetrzeć na drobnej tarce lub ugnieść. źródło: NKJP: (gb): Rady dla mam i tatusiów, Dziennik Łódzki, 2003-01-18
	Kit składa się z dwóch składników, które trzeba razem ugnieść jak plastelinę. źródło: NKJP: (mal): Rozmawiamy z, Express Ilustrowany, 2001-07-25
	Kto jeszcze pamięta, że wszystko, co pyszne, można zrobić wyłącznie w domu, np. ser ze śmietaną ugnieciony widelcem, sok wyciśnięty z owoców albo dowolny placek upieczony w piekarniku. źródło: NKJP: Barbara Wierzbicka: Groch z kapustą, czyli baby w kuchni rozmyślania, 2005
	Kartofle gotowane muszą być ugniecione, gdyż innych pies nie strawi. źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
	Najpierw trzeba dobrze ugnieść glinę żeby była odpowiednio miękka, potem trzeba rozwałkować ją przez mokrą szmatkę wałkiem i już można zacząć tworzyć – mówił Dawid, który z gliną pracował po raz pierwszy. źródło: NKJP: (B.S.): Eichendorff nas inspiruje, Nowiny Raciborskie, 2007-07-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugniotłem +(e)m ugniótł	ugniotłam +(e)m ugniotła	ugniotłom +(e)m ugniotło	ugnietliśmy +(e)śmy ugnietli	ugniotłyśmy +(e)śmy ugniotły
2 os.	ugniotłeś +(e)ś ugniótł	ugniotłaś +(e)ś ugniotła	ugniotłoś +(e)ś ugniotło	ugnietliście +(e)ście ugnietli	ugniotłyście +(e)ście ugniotły
3 os.	ugniótł	ugniotła	ugniotło	ugnietli	ugniotły

bezosobnik: ugnieciono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ugniećmy
2 os.	ugnieć	ugniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugniótłbym bym ugniótł	ugniotłabym bym ugniotła	ugniotłobym bym ugniotło	ugnietlibyśmy byśmy ugnietli	ugniotłybyśmy byśmy ugniotły
2 os.	ugniótłbyś byś ugniótł	ugniotłabyś byś ugniotła	ugniotłobyś byś ugniotło	ugnietlibyście byście ugnietli	ugniotłybyście byście ugniotły
3 os.	ugniótłby by ugniótł	ugniotłaby by ugniotła	ugniotłoby by ugniotło	ugnietliby by ugnietli	ugniotłyby by ugniotły

bezosobnik: ugnieciono by

bezokolicznik: ugnieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ugniótłszy

gerundium: ugniecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ugnieciony

odpowiednik aspektowy: ugniatać

+

ugnieść

+

CO

Zob. gnieść