-
1.c
taki, który wynika z określonego stosunku do jakiegoś wyznania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
- nienawiść, nietolerancja, tolerancja; polityka wyznaniowa; konflikty; swobody wyznaniowe
-
Tolerancja wyznaniowa miała długą tradycję w Polsce i na Litwie, gdzie obok siebie od wieków zamieszkiwali katolicy, prawosławni, Żydzi, Ormianie i Tatarzy.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
Z dumą wspominano o unii lubelskiej i konfederacji warszawskiej (1573) przyznającej swobody wyznaniowe całej szlachcie.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
Na ziemiach polskich chronili się wyznawcy wszystkich odłamów protestantyzmu, także sekt najbardziej radykalnych, prześladowanych na Zachodzie. Sprzyjała temu tolerancja, widoczna wyraźnie w polityce wyznaniowej ostatnich polskich Jagiellonów: Zygmunta I Starego (1506-1548) i jego syna Zygmunta II Augusta (1548-1572).
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyznaniowy
wyznaniowy
wyznaniowy
wyznaniowe
wyznaniowa
D. wyznaniowego
wyznaniowego
wyznaniowego
wyznaniowego
wyznaniowej
C. wyznaniowemu
wyznaniowemu
wyznaniowemu
wyznaniowemu
wyznaniowej
B. wyznaniowego
wyznaniowego
wyznaniowy
wyznaniowe
wyznaniową
N. wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniową
Ms. wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowej
W. wyznaniowy
wyznaniowy
wyznaniowy
wyznaniowe
wyznaniowa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyznaniowi
wyznaniowi
wyznaniowe
wyznaniowe
D. wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowych
C. wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
wyznaniowym
B. wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowe
N. wyznaniowymi
wyznaniowymi
wyznaniowymi
wyznaniowymi
Ms. wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowych
wyznaniowych
W. wyznaniowi
wyznaniowi
wyznaniowe
wyznaniowe
-
Od: wyznanie , zob. znać