obstąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

stanąć w ciasnym kręgu wokół kogoś lub czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

synonimy:

okrążyć
otoczyć

	Przy mogile obstąpił mnie tłumek starców, pytających, czy pamiętam. źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
	Kiedy przechodzący mężczyzna zwrócił im uwagę, skini obstąpili go i zaczęli bić. źródło: NKJP: Andrzej Jagodziński: Bulwersujący wyrok czeskiego sądu, Gazeta Wyborcza, 1995-03-31
	Zdobył ich. Podbiegali do niego, obstąpili go. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
	Miejsce, w którym młodzi naukowcy z Uniwersytetu Wrocławskiego prezentują modele wielościanów, obstąpiła grupa piątoklasistów. źródło: NKJP: Maciej Sas: Z nauką za pan brat, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-20
	Obstąpiliśmy dół dokoła, każdy z innej strony, i na dany znak zerwaliśmy pokrycie z gałęzi obnażając pułapkę. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstąpiłem +(e)m obstąpił	obstąpiłam +(e)m obstąpiła	obstąpiłom +(e)m obstąpiło	obstąpiliśmy +(e)śmy obstąpili	obstąpiłyśmy +(e)śmy obstąpiły
2 os.	obstąpiłeś +(e)ś obstąpił	obstąpiłaś +(e)ś obstąpiła	obstąpiłoś +(e)ś obstąpiło	obstąpiliście +(e)ście obstąpili	obstąpiłyście +(e)ście obstąpiły
3 os.	obstąpił	obstąpiła	obstąpiło	obstąpili	obstąpiły

bezosobnik: obstąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obstąpmy
2 os.	obstąp	obstąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obstąpiłbym bym obstąpił	obstąpiłabym bym obstąpiła	obstąpiłobym bym obstąpiło	obstąpilibyśmy byśmy obstąpili	obstąpiłybyśmy byśmy obstąpiły
2 os.	obstąpiłbyś byś obstąpił	obstąpiłabyś byś obstąpiła	obstąpiłobyś byś obstąpiło	obstąpilibyście byście obstąpili	obstąpiłybyście byście obstąpiły
3 os.	obstąpiłby by obstąpił	obstąpiłaby by obstąpiła	obstąpiłoby by obstąpiło	obstąpiliby by obstąpili	obstąpiłyby by obstąpiły

bezosobnik: obstąpiono by

bezokolicznik: obstąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obstąpiwszy

gerundium: obstąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obstąpiony

odpowiednik aspektowy: obstępować

+

obstąpić

+

KOGO/CO

Czasownik z prefiksem ob- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'; zob. stąpać