rozrzutność

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. żony

  • 1.

    cecha kogoś, kto nie licząc się z pieniędzmi, nie ogranicza wydatków
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

    • duża, nadmierna, skrajna, zbytnia; taka rozrzutność; rozrzutność finansowa
    • rozrzutność dworu, władz
    • rozrzutność w wydawaniu pieniędzy
    • rozrzutność i marnotrawstwo, rozrzutność i niegospodarność, rozrzutność i przepych, rozrzutność i szastanie pieniędzmi
    • przejaw, przykład; zarzut rozrzutności
    • słynąć z rozrzutności
    • nie stać; pozwolić (sobie)/pozwalać (sobie) na rozrzutność
  • [...] jak to w mieszczańskich społeczeństwach - rozrzutność jest wadą, a oszczędność cnotą.

    źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka: W Polsce sukcesy Czech wydają się podejrzane. Nic nam się nie zgadza: brak deficytu budżetowego, Gazeta Wyborcza, 1995-03-25

    Największym problemem okazała się jednak dla księcia rozrzutność jego najstarszego syna, Fryderyka Kazimierza [...]. Młody Wacławowicz tak zadłużył swoje księstwo, że gdy niespodziewanie w 1571 zmarł, ojciec musiał sprzedać wiele dóbr książęcych w ręce prywatne.

    źródło: NKJP: Internet

    Porażająca rozrzutność organizatorów przed rokiem sprawiła, że byt imprezy stanął pod znakiem zapytania.

    źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Sztuka rozmnażania, Polityka, 2003-09-20

    Dla ogromnej większości mieszczan i wszystkich chłopów praca była jedynym źródłem utrzymania. [...] Uderzająca była ich oszczędność, tak różna od szlacheckiej rozrzutności.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005

    Piękna, płocha i frywolna królowa swoją rozrzutnością i swoim beztroskim zachowaniem przyczyniła się być może w decydującym stopniu do znacznego obniżenia autorytetu władzy monarszej.

    źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozrzutność
    rozrzutności
    D. rozrzutności
    rozrzutności
    C. rozrzutności
    rozrzutnościom
    B. rozrzutność
    rozrzutności
    N. rozrzutnością
    rozrzutnościami
    Ms. rozrzutności
    rozrzutnościach
    W. rozrzutności
    rozrzutności
  • Zob.  rozrzutny ,  rzucić