-
1.
cecha kogoś, kto dobrze i oszczędnie zarządza własnym lub powierzonym mieniem lub terenem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
sprzeczne: niegospodarność
-
[...] Marynia bywała u Mączyńskich, bardzo lubiła trójkę ich dzieci i chwaliła Tosiową za jej pracowitość, gospodarność, pogodne usposobienie. Uważała ją za idealną matkę i żonę.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Wanda była rzeczywiście zaskoczona gospodarnością koleżanki, zastanawiając się, skąd wzięły się te wszystkie wspaniałości.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Dzięki ich gospodarności i olbrzymiej pracowitości niespełna pięćdziesięciohektarowy mająteczek przekształcili w supernowoczesne i bardzo dochodowe gospodarstwo, a swój mały dworek - w dom promieniujący ciepłem i nowoczesnością.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gospodarność
gospodarności
D. gospodarności
gospodarności
C. gospodarności
gospodarnościom
B. gospodarność
gospodarności
N. gospodarnością
gospodarnościami
Ms. gospodarności
gospodarnościach
W. gospodarności
gospodarności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: gospodarz