wykształcić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rozwinąć i udoskonalić jakąś cechę lub umiejętność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

wykształcić gust, nawyk, osobowość, poczucie odpowiedzialności, postawę, spostrzegawczość, wyobraźnię
wykształcić w dzieciach, w młodzieży, w sobie

Później nieraz myślałam, że ta otaczająca ją niemieckość wykształciła w niej nadmierną staranność i pedanterię.

źródło: KWSJP: Ida Fink: Ślady, 1996

Poprzez ich [języków obcych] poznawanie dziecko ma szansę wykształcić w sobie postawę akceptacji innych, otwartość i tolerancję.

źródło: KWSJP: Małgorzata Pamuła: Wczesne nauczanie języków obcych, 2002

Zwierzęta wykształciły w sobie [...] instynkt uprzedzający o zagrażającym niebezpieczeństwie.

źródło: KWSJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykształciłem +(e)m wykształcił	wykształciłam +(e)m wykształciła	wykształciłom +(e)m wykształciło	wykształciliśmy +(e)śmy wykształcili	wykształciłyśmy +(e)śmy wykształciły
2 os.	wykształciłeś +(e)ś wykształcił	wykształciłaś +(e)ś wykształciła	wykształciłoś +(e)ś wykształciło	wykształciliście +(e)ście wykształcili	wykształciłyście +(e)ście wykształciły
3 os.	wykształcił	wykształciła	wykształciło	wykształcili	wykształciły

bezosobnik: wykształcono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykształćmy
2 os.	wykształć	wykształćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykształciłbym bym wykształcił	wykształciłabym bym wykształciła	wykształciłobym bym wykształciło	wykształcilibyśmy byśmy wykształcili	wykształciłybyśmy byśmy wykształciły
2 os.	wykształciłbyś byś wykształcił	wykształciłabyś byś wykształciła	wykształciłobyś byś wykształciło	wykształcilibyście byście wykształcili	wykształciłybyście byście wykształciły
3 os.	wykształciłby by wykształcił	wykształciłaby by wykształciła	wykształciłoby by wykształciło	wykształciliby by wykształcili	wykształciłyby by wykształciły

bezosobnik: wykształcono by

bezokolicznik: wykształcić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wykształciwszy

gerundium: wykształcenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykształcony

odpowiedniki aspektowe: kształcić , wykształcać

+

wykształcić

+

CO + (w KIM)

Od: kształt