imiesłów przysłówkowy uprzedni
-
jęz.
w gramatyce języka polskiego: jedna z form fleksyjnych czasownika, zawierająca cząstkę -łszy/-wszy, nieodmienna, stosowana w celu wyrażenia uprzedniości jednej czynności w stosunku do drugiej
-
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
-
|
Natomiast w wierszach Brzechwy imiesłowy przysłówkowe uprzednie pojawiają się, i m.in. to też sprawia, że niektóre jego wiersze dla trzylatka w odbiorze są trudne.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Pamiętam, jak dziwiły się moje nieletnie dzieci, kiedy dwójka naszych gości z Wileńszczyzny używała imiesłowów przysłówkowych uprzednich. - To tak się mówi? Czy to poprawnie? - pytały, kiedy dzieci - polskie Wilniuki mówiły „poszedłszy” i „wziąwszy”.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Dochodziło do tego, że w naszych ingerencjach zamiast, jak przewidywał regulamin, eliminować treści, musieliśmy ich najpierw długo szukać, ze świecą, a często, nie znalazłszy (tu przykład, jak prawidłowo spożytkować imiesłów uprzedni), rekonstruować, dodawać.
źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach: opisy i opowiadania, 1999
|
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
m3, odmienny:
imiesłów ,
przysłówkowy ,
uprzedni
Data ostatniej modyfikacji: 17.12.2018