imiesłów przysłówkowy uprzedni

imiesłów uprzedni

  • jęz.  w gramatyce języka polskiego: jedna z form fleksyjnych czasownika, zawierająca cząstkę -łszy/-wszy, nieodmienna, stosowana w celu wyrażenia uprzedniości jednej czynności w stosunku do drugiej
    • imiesłów uprzedni
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • Natomiast w wierszach Brzechwy imiesłowy przysłówkowe uprzednie pojawiają się, i m.in. to też sprawia, że niektóre jego wiersze dla trzylatka w odbiorze są trudne.

    źródło: NKJP: Internet

    Pamiętam, jak dziwiły się moje nieletnie dzieci, kiedy dwójka naszych gości z Wileńszczyzny używała imiesłowów przysłówkowych uprzednich. - To tak się mówi? Czy to poprawnie? - pytały, kiedy dzieci - polskie Wilniuki mówiły „poszedłszy” i „wziąwszy”.

    źródło: NKJP: Internet

    Dochodziło do tego, że w naszych ingerencjach zamiast, jak przewidywał regulamin, eliminować treści, musieliśmy ich najpierw długo szukać, ze świecą, a często, nie znalazłszy (tu przykład, jak prawidłowo spożytkować imiesłów uprzedni), rekonstruować, dodawać.

    źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach: opisy i opowiadania, 1999

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m3, odmienny: imiesłów, przysłówkowy, uprzedni
Data ostatniej modyfikacji: 17.12.2018