sztambuch
-
przest. pamiętnik - zeszyt, w którym umieszcza się na pamiątkę różne wpisy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
- wpis do sztambucha
- wpisywać się do sztambucha
-
Panna Ewa Henrietta dała im swój sztambuch z prośbą o wpisanie się.
źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995
Ona sama przyznała, że jej rymy nadają się bardziej do sztambucha niż do wyrycia w marmurze.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Silikon, 2000
[...] w Zakopanem pisał w sztambuchu pewnej ślicznej lwowianki: „I dziwię się tylko, że kwiaty pod twymi stopami nie rosną...” [...].
źródło: NKJP: Polski Ragueneau, Dziennik Polski, 2003-09-22
To niezmiernie przydatna książka. Zawiera rymowane liściki miłosne, walentynkowe, dedykacje na zdjęcia, wierszowanki na listy i widokówki, złote myśli, wróżby oraz życzenia wybrane na wszelkie okazje z uczniowskich (i nie tylko) sztambuchów.
źródło: NKJP: (mst): Ogród życzeń, Nasze Miasto Kraków, 2005-11-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sztambuch
sztambuchy
D. sztambucha
rzadziej sztambuchu
sztambuchów
C. sztambuchowi
sztambuchom
B. sztambuch
sztambuchy
N. sztambuchem
sztambuchami
Ms. sztambuchu
sztambuchach
W. sztambuchu
sztambuchy
-
niem. Stammbuch