-
1.
część dużego miasta z charakterystyczną zabudową, własnymi tradycjami, a czasem określonym typem mieszkańców -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
miasto
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- berlińska, londyńska, paryska; willowa; podmiejska; chińska, murzyńska, muzułmańska, żydowska; ekskluzywna, elegancka, nowoczesna, zadbana; biedna, uboga dzielnica
- pracować, mieszkać w jakiejś dzielnicy
-
Dom doktora jest obszerny, w willowej dzielnicy Szczecina.
źródło: NKJP: Mariusz Szczygieł: Łaska tworzenia, Gazeta Wyborcza, 1996-11-08
Eleganckie ulice pełne markowych sklepów i supernowoczesnych budowli krzyżują się w tych metropoliach z dzielnicami biedy, pełnymi dzieci bawiących się na chodnikach, ulicznych przekupniów, prania suszącego się na sznurach rozpiętych między domami.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Turcy u bram, Polityka, 2004-11-13
Mieszkają w nie urządzonej budzie na budowie w peryferyjnej dzielnicy Szczecina.
źródło: NKJP: Adam Zadworny, Iwona Winiarska-Piasecka (współpraca): Jurij bez ziemi, Gazeta Wyborcza, 1995-06-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dzielnica
dzielnice
D. dzielnicy
dzielnic
C. dzielnicy
dzielnicom
B. dzielnicę
dzielnice
N. dzielnicą
dzielnicami
Ms. dzielnicy
dzielnicach
W. dzielnico
dzielnice
-
psł. *dělьnica 'wyodrębniona część jakiegoś obszaru'