-
2.
ogłosić, że coś, co zostało wcześniej ustalone lub powiedziane, jest nieważne -
[cofnąć]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
- cofnąć decyzję, dotację, koncesję, rekomendację, uprawnienia, wniosek, zezwolenie, zgodę
-
Na pewno cofniesz te słowa, kiedy wysłuchasz mnie do końca [...].
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Bajki robotów, 1964
[...] darczyńca może cofnąć darowiznę w przypadku rażącej niewdzięczności obdarowanego.
źródło: NKJP: R. Nadaj: Darczyńca pogroził palcem... ,Tygodnik Ciechanowski, 2006-02-09
Gen. Komorowski uznał jednak, iż na cofnięcie wydanego rozkazu było już za późno.
źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie1939-1345 : organizacja, personalia, polityka, 1993
Albańczycy z Kosowa stracili cierpliwość i wiarę w sens cywilnego oporu bez przemocy, więc cofnąwszy zaufanie swemu prezydentowi Rugovie, udzielili poparcia partyzantom UCK [...].
źródło: NKJP: Jerzy Jedlicki: Zachodowi wciąż brakuje pomysłu na przyszłość Serbii i Kosowa - poza nalotami, Gazeta Wyborcza, 1999-04-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. cofnę
cofniemy
2 os. cofniesz
cofniecie
3 os. cofnie
cofną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. cofnąłem
+(e)m cofnął
cofnęłam
+(e)m cofnęła
cofnęłom
+(e)m cofnęło
cofnęliśmy
+(e)śmy cofnęli
cofnęłyśmy
+(e)śmy cofnęły
2 os. cofnąłeś
+(e)ś cofnął
cofnęłaś
+(e)ś cofnęła
cofnęłoś
+(e)ś cofnęło
cofnęliście
+(e)ście cofnęli
cofnęłyście
+(e)ście cofnęły
3 os. cofnął
cofnęła
cofnęło
cofnęli
cofnęły
bezosobnik: cofnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. cofnijmy
2 os. cofnij
cofnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. cofnąłbym
bym cofnął
cofnęłabym
bym cofnęła
cofnęłobym
bym cofnęło
cofnęlibyśmy
byśmy cofnęli
cofnęłybyśmy
byśmy cofnęły
2 os. cofnąłbyś
byś cofnął
cofnęłabyś
byś cofnęła
cofnęłobyś
byś cofnęło
cofnęlibyście
byście cofnęli
cofnęłybyście
byście cofnęły
3 os. cofnąłby
by cofnął
cofnęłaby
by cofnęła
cofnęłoby
by cofnęło
cofnęliby
by cofnęli
cofnęłyby
by cofnęły
bezosobnik: cofnięto by
bezokolicznik: cofnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: cofnąwszy
gerundium: cofnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cofnięcie
cofnięcia
D. cofnięcia
cofnięć
C. cofnięciu
cofnięciom
B. cofnięcie
cofnięcia
N. cofnięciem
cofnięciami
Ms. cofnięciu
cofnięciach
W. cofnięcie
cofnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: cofnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. cofnięty
cofnięty
cofnięty
cofnięte
cofnięta
D. cofniętego
cofniętego
cofniętego
cofniętego
cofniętej
C. cofniętemu
cofniętemu
cofniętemu
cofniętemu
cofniętej
B. cofniętego
cofniętego
cofnięty
cofnięte
cofniętą
N. cofniętym
cofniętym
cofniętym
cofniętym
cofniętą
Ms. cofniętym
cofniętym
cofniętym
cofniętym
cofniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. cofnięci
cofnięci
cofnięte
cofnięte
D. cofniętych
cofniętych
cofniętych
cofniętych
C. cofniętym
cofniętym
cofniętym
cofniętym
B. cofniętych
cofniętych
cofniętych
cofnięte
N. cofniętymi
cofniętymi
cofniętymi
cofniętymi
Ms. cofniętych
cofniętych
cofniętych
cofniętych
odpowiednik aspektowy: cofać
-
+ cofnąć + CO -
Zob. cofać