doczepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zgłosić pretensje lub uwagi krytyczne w jakiejś sprawie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

przyczepić się
przypiąć się
uczepić się

	Inspektor doczepiła się jednak do czegoś innego. Stwierdziła, że począwszy od roku 1997 nie przeprowadzono inwentaryzacji kart drogowych pojazdu [...]. źródło: NKJP: ST: Gdyby nie inwentaryzacja, Nakielski Czas, 2002-09-18
	Zdaje się, że media, nie mogąc doczepić się do formy sportowej Artura, szukają taniej sensacji. źródło: NKJP: (FIL): Boruc dementuje, Dziennik Polski, 2006-12-28
	- W trzeciej klasie szkoły średniej zostałem cichym wspólnikiem hurtowni opakowań, tylko żebym za dużo nie powiedział, bo się jeszcze skarbówka doczepi - obawia się Grzesiek. źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: W marszu do miliona dolarów, Gazeta Krakowska, 2002-01-11
	Jedyne, do czego doczepili się badający go psychiatrzy, to osobowość. Psychotyczna z niewielką szansą na resocjalizację [...]. źródło: NKJP: Trzy śmierci, Co Tydzień Jaworzno, 2005-01-01
	Czepiamy się o każdy gest aktora niezgodny z realiami wojny, doczepimy się o zły guzik przy ubraniu, ale i tak będziemy oglądać ten serial [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doczepiłem się +(e)m się doczepił	doczepiłam się +(e)m się doczepiła	doczepiłom się +(e)m się doczepiło	doczepiliśmy się +(e)śmy się doczepili	doczepiłyśmy się +(e)śmy się doczepiły
2 os.	doczepiłeś się +(e)ś się doczepił	doczepiłaś się +(e)ś się doczepiła	doczepiłoś się +(e)ś się doczepiło	doczepiliście się +(e)ście się doczepili	doczepiłyście się +(e)ście się doczepiły
3 os.	doczepił się	doczepiła się	doczepiło się	doczepili się	doczepiły się

bezosobnik: doczepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doczepmy się
2 os.	doczep się	doczepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doczepiłbym się bym się doczepił	doczepiłabym się bym się doczepiła	doczepiłobym się bym się doczepiło	doczepilibyśmy się byśmy się doczepili	doczepiłybyśmy się byśmy się doczepiły
2 os.	doczepiłbyś się byś się doczepił	doczepiłabyś się byś się doczepiła	doczepiłobyś się byś się doczepiło	doczepilibyście się byście się doczepili	doczepiłybyście się byście się doczepiły
3 os.	doczepiłby się by się doczepił	doczepiłaby się by się doczepiła	doczepiłoby się by się doczepiło	doczepiliby się by się doczepili	doczepiłyby się by się doczepiły

bezosobnik: doczepiono by się

bezokolicznik: doczepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: doczepiwszy się

gerundium: doczepienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: doczepiać się

Zob. czepić