doczepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doczepiłem się +(e)m się doczepił	doczepiłam się +(e)m się doczepiła	doczepiłom się +(e)m się doczepiło	doczepiliśmy się +(e)śmy się doczepili	doczepiłyśmy się +(e)śmy się doczepiły
2 os.	doczepiłeś się +(e)ś się doczepił	doczepiłaś się +(e)ś się doczepiła	doczepiłoś się +(e)ś się doczepiło	doczepiliście się +(e)ście się doczepili	doczepiłyście się +(e)ście się doczepiły
3 os.	doczepił się	doczepiła się	doczepiło się	doczepili się	doczepiły się

bezosobnik: doczepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doczepmy się
2 os.	doczep się	doczepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doczepiłbym się bym się doczepił	doczepiłabym się bym się doczepiła	doczepiłobym się bym się doczepiło	doczepilibyśmy się byśmy się doczepili	doczepiłybyśmy się byśmy się doczepiły
2 os.	doczepiłbyś się byś się doczepił	doczepiłabyś się byś się doczepiła	doczepiłobyś się byś się doczepiło	doczepilibyście się byście się doczepili	doczepiłybyście się byście się doczepiły
3 os.	doczepiłby się by się doczepił	doczepiłaby się by się doczepiła	doczepiłoby się by się doczepiło	doczepiliby się by się doczepili	doczepiłyby się by się doczepiły

bezosobnik: doczepiono by się

bezokolicznik: doczepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: doczepiwszy się

gerundium: doczepienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: doczepiać się

+

doczepić się

+

do CZEGO

Zob. czepić