przyplątać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. pojawić się nagle i bez udziału woli, zajmując uwagę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	W ostatnich dniach ich niewydarzonego romansu, kiedy godzina rozstania miała nadejść rychło, przyplątała się skądś litość, wywołana zapewne uporczywą Fryderykową rozpaczą [...]. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Naraz, jak zbawienie, przyplątała się myśl: zemdleć! Wydał głośny okrzyk, podobny do jęknięcia ducha, wyprostował się, stężał i naraz osunął i z krzesła na trawę... źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
	Czasami przyplącze się we wspomnieniach cytrynowo-pomarańczowa woń. źródło: NKJP: Przemożny urok czekolady, Dziennik Polski, 2008-11-08
	Czasem coś się takiego przyplącze, że nie można się od tego uwolnić. Wchodzi do głowy, niezależnie od naszej woli, jak natrętna melodia. źródło: NKJP: Agata Miklaszewska: Huśtawka, 2005
	Ni stąd, ni zowąd przyplątały mu się dwa zdania: „Nie znajdziecie mnie w jednym miejscu, szukajcie w innych. Gdzieś się w końcu zatrzymam, czekając na was”. Nie miał pojęcia skąd. Nie wiedział czyje. źródło: NKJP: Maciej Malicki: OSTATNIA [sto czternaście opowiadań o tym samym], 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przyplączę się kwestion. przyplątam się	przyplączemy się kwestion. przyplątamy się
2 os.	przyplączesz się kwestion. przyplątasz się	przyplączecie się kwestion. przyplątacie się
3 os.	przyplącze się kwestion. przypląta się	przyplączą się kwestion. przyplątają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyplątałem się +(e)m się przyplątał	przyplątałam się +(e)m się przyplątała	przyplątałom się +(e)m się przyplątało	przyplątaliśmy się +(e)śmy się przyplątali	przyplątałyśmy się +(e)śmy się przyplątały
2 os.	przyplątałeś się +(e)ś się przyplątał	przyplątałaś się +(e)ś się przyplątała	przyplątałoś się +(e)ś się przyplątało	przyplątaliście się +(e)ście się przyplątali	przyplątałyście się +(e)ście się przyplątały
3 os.	przyplątał się	przyplątała się	przyplątało się	przyplątali się	przyplątały się

bezosobnik: przyplątano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyplączmy się kwestion. przyplątajmy się
2 os.	przyplącz się kwestion. przyplątaj się	przyplączcie się kwestion. przyplątajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyplątałbym się bym się przyplątał	przyplątałabym się bym się przyplątała	przyplątałobym się bym się przyplątało	przyplątalibyśmy się byśmy się przyplątali	przyplątałybyśmy się byśmy się przyplątały
2 os.	przyplątałbyś się byś się przyplątał	przyplątałabyś się byś się przyplątała	przyplątałobyś się byś się przyplątało	przyplątalibyście się byście się przyplątali	przyplątałybyście się byście się przyplątały
3 os.	przyplątałby się by się przyplątał	przyplątałaby się by się przyplątała	przyplątałoby się by się przyplątało	przyplątaliby się by się przyplątali	przyplątałyby się by się przyplątały

bezosobnik: przyplątano by się

bezokolicznik: przyplątać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

przyplątawszy się

gerundium: przyplątanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przyplątywać się

+

przyplątać się

+

(KOMU)

Zob. plątać