nadążyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zrobić coś w tempie dopasowanym do innych działań lub zmian tak, aby nie powstały jakieś zaległości

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	- Podejrzewam, że to Wytwórnia Papierów Wartościowych zakorkowała się i nie mogła nadążyć z terminowym drukiem nowych praw jazdy, a dostarcza je dla całej Polski - informuje dyrektor. źródło: NKJP: /ATA/: Dłuższe prawo do jazdy, Echo Dnia, 2004-12-16
	Burzowe studzienki nie nadążyły zbierać nadmiaru wody, potworzyły się stawy maskujące dziury w asfalcie oraz różnej wielkości rozlewiska. źródło: NKJP: (WOJ): Nawałnica z gradem, Dziennik Polski, 2000-03-29
	- Siostra napisała do gazety „Przyjaźń” . Chciała z kimś korespondować. Codziennie przychodziło po kilkanaście listów. Nie mogliśmy nadążyć z odpisywaniem - wspomina Władysław. źródło: NKJP: Małgorzata Imielska: Nie jestem stąd, Gazeta Wyborcza, 1999-02-24
	[...] jesteśmy w dość burzliwym okresie, procesy szybko przebiegają i nadążenie z ustawami za tymi zmianami byłoby prawie niemożliwe. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.05.1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadążyłem +(e)m nadążył	nadążyłam +(e)m nadążyła	nadążyłom +(e)m nadążyło	nadążyliśmy +(e)śmy nadążyli	nadążyłyśmy +(e)śmy nadążyły
2 os.	nadążyłeś +(e)ś nadążył	nadążyłaś +(e)ś nadążyła	nadążyłoś +(e)ś nadążyło	nadążyliście +(e)ście nadążyli	nadążyłyście +(e)ście nadążyły
3 os.	nadążył	nadążyła	nadążyło	nadążyli	nadążyły

bezosobnik: nadążono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadążmy
2 os.	nadąż	nadążcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadążyłbym bym nadążył	nadążyłabym bym nadążyła	nadążyłobym bym nadążyło	nadążylibyśmy byśmy nadążyli	nadążyłybyśmy byśmy nadążyły
2 os.	nadążyłbyś byś nadążył	nadążyłabyś byś nadążyła	nadążyłobyś byś nadążyło	nadążylibyście byście nadążyli	nadążyłybyście byście nadążyły
3 os.	nadążyłby by nadążył	nadążyłaby by nadążyła	nadążyłoby by nadążyło	nadążyliby by nadążyli	nadążyłyby by nadążyły

bezosobnik: nadążono by

bezokolicznik: nadążyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadążywszy

gerundium: nadążenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: nadążać

	+	nadążyć	+	z CZYM + (za CZYM)
	+	nadążyć	+	BEZOKOLICZNIK

Zob. dążyć