nadążyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

dostosować się do zmian tak szybko, jak trzeba

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

nadążyć za duchem czasu, za modą, za postępem, za przemianami, za rozwojem, za rzeczywistością, za wymaganiami, za wzrostem
trudno nadążyć
zdołać; nie móc, nie sposób, próbując, usiłując nadążyć

	Chcemy nadążyć za wymaganiami cywilizacyjnymi i kulturowymi epoki, w której żyjemy, a nie cofać się w niedawne czasy. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.03.1993
	„Totalitarne struktury, ograniczając innowacyjność, nie były w stanie nadążyć za zmianami technologicznymi i przegrywały” - pisze profesor, uznając równocześnie upadek ZSRR za początek XXI w. źródło: NKJP: Izabella Cywińska: Nowemu ministrowi kultury do sztambucha, Gazeta Wyborcza, 1999-04-08
	Teraz nawet młody człowiek, w pełni sprawny, musi włożyć ogromną pracę, żeby nadążyć za tempem rozwoju. źródło: NKJP: Elżbieta Borek: Starość w nowych czasach, Dziennik Polski, 2002-06-01
	Pomyślałem, że w życiu nie nadążę za zmianami jej nastrojów. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
	Mówimy więcej niż nasi przodkowie sprzed setek tysięcy lat i, niestety, nasz system oddychania nie nadążył za tą ewolucją. źródło: NKJP: Człowiek poszukujący, Dziennik Polski, 2001-07-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadążyłem +(e)m nadążył	nadążyłam +(e)m nadążyła	nadążyłom +(e)m nadążyło	nadążyliśmy +(e)śmy nadążyli	nadążyłyśmy +(e)śmy nadążyły
2 os.	nadążyłeś +(e)ś nadążył	nadążyłaś +(e)ś nadążyła	nadążyłoś +(e)ś nadążyło	nadążyliście +(e)ście nadążyli	nadążyłyście +(e)ście nadążyły
3 os.	nadążył	nadążyła	nadążyło	nadążyli	nadążyły

bezosobnik: nadążono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadążmy
2 os.	nadąż	nadążcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadążyłbym bym nadążył	nadążyłabym bym nadążyła	nadążyłobym bym nadążyło	nadążylibyśmy byśmy nadążyli	nadążyłybyśmy byśmy nadążyły
2 os.	nadążyłbyś byś nadążył	nadążyłabyś byś nadążyła	nadążyłobyś byś nadążyło	nadążylibyście byście nadążyli	nadążyłybyście byście nadążyły
3 os.	nadążyłby by nadążył	nadążyłaby by nadążyła	nadążyłoby by nadążyło	nadążyliby by nadążyli	nadążyłyby by nadążyły

bezosobnik: nadążono by

bezokolicznik: nadążyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadążywszy

gerundium: nadążenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: nadążać

+

nadążyć

+

za CZYM

Zob. dążyć