uczepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

będąc w trudnej sytuacji, skupić uwagę na czymś, co wydaje się jedynym rozwiązaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

chwycić się
uchwycić się

	Pan minister Maksymowicz z wyraźną ulgą, a nawet wdzięcznością, uczepił się propozycji „okrągłego stołu” w sprawie reformy, bo stwarza ona nadzieję nie tylko na jakieś wyjście z twarzą, ale na uratowanie rzeczy najważniejszej - synekur w kasach chorych. źródło: KWSJP: Stanisław Michalkiewicz: Przy kawiorze, prasa, 1999
	Magda zaś, uczepiwszy się tej wody, z uporem maniaka powtarza swoje: - Mówię ci, nie pij tyle wody! źródło: KWSJP: Władysław Dunarowski: Skazani na dożywocie, 1985
	Wtedy pani Joasia wygłosiła pean na temat jej talentu i urody. Moja znajoma uczepiła się tego jak ostatniej nadziei, pytając: – Naprawdę, uważa pani, pani Joasiu, że jestem ładna? źródło: KWSJP: Krystyna Janda: Moja Droga B., 2000
	Uczepiła się tej myśli i uspokoiła się. źródło: KWSJP: Theo Harych: Morderstwo bez kary, 1965

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczepiłem się +(e)m się uczepił	uczepiłam się +(e)m się uczepiła	uczepiłom się +(e)m się uczepiło	uczepiliśmy się +(e)śmy się uczepili	uczepiłyśmy się +(e)śmy się uczepiły
2 os.	uczepiłeś się +(e)ś się uczepił	uczepiłaś się +(e)ś się uczepiła	uczepiłoś się +(e)ś się uczepiło	uczepiliście się +(e)ście się uczepili	uczepiłyście się +(e)ście się uczepiły
3 os.	uczepił się	uczepiła się	uczepiło się	uczepili się	uczepiły się

bezosobnik: uczepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uczepmy się
2 os.	uczep się	uczepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczepiłbym się bym się uczepił	uczepiłabym się bym się uczepiła	uczepiłobym się bym się uczepiło	uczepilibyśmy się byśmy się uczepili	uczepiłybyśmy się byśmy się uczepiły
2 os.	uczepiłbyś się byś się uczepił	uczepiłabyś się byś się uczepiła	uczepiłobyś się byś się uczepiło	uczepilibyście się byście się uczepili	uczepiłybyście się byście się uczepiły
3 os.	uczepiłby się by się uczepił	uczepiłaby się by się uczepiła	uczepiłoby się by się uczepiło	uczepiliby się by się uczepili	uczepiłyby się by się uczepiły

bezosobnik: uczepiono by się

bezokolicznik: uczepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uczepiwszy się

gerundium: uczepienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: uczepiać się

Rz_osobowy

+

uczepić się

+

CZEGO

Zob. czepić się