uczepić - Wielki słownik języka polskiego PAN

przyczepiwszy, umieścić na krawędzi czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	przyczepić zaczepić
	antonimy:	odczepić

	Odkryliśmy wreszcie studnię głęboką, lecz nie było sposobu, by zstąpić do niej, a sznurów też nie mieliśmy. Ostateczna konieczność stała się nauczycielką: pociąwszy na kawałki nasze lniane odzienie spletliśmy długi powróz, do którego uczepiliśmy filc wyjęty spod hełmu; filc nasiąkał wodą jak gąbka - i tak kolejno gasiliśmy pragnienie. źródło: KWSJP: Aleksander Krawczuk: Julian Apostata, 1987
	Zadbaj ty o nią [...], ale powiedz mi, czy wybraniec ma czekać z założonymi rękami, aż Jahwe uczepi u jego ramion skrzydła, by przerazić wroga i rzucić go na oblicze przed nim? źródło: KWSJP: Tadeusz Kudliński: Gniew o Szoszannę, 1963
	Uczepione u końca łańcucha wiadro musiało o coś zahaczyć, bo łańcuch ani rusz nie chciał się nawinąć na drewniany wałek. źródło: KWSJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
	Kobiety przypadły do płotu. Zawisły na drucianej siatce, uczepione rękami u drucianych kwadratów. źródło: KWSJP: Romuald Cabaj: Trzebienie lasu, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczepiłem +(e)m uczepił	uczepiłam +(e)m uczepiła	uczepiłom +(e)m uczepiło	uczepiliśmy +(e)śmy uczepili	uczepiłyśmy +(e)śmy uczepiły
2 os.	uczepiłeś +(e)ś uczepił	uczepiłaś +(e)ś uczepiła	uczepiłoś +(e)ś uczepiło	uczepiliście +(e)ście uczepili	uczepiłyście +(e)ście uczepiły
3 os.	uczepił	uczepiła	uczepiło	uczepili	uczepiły

bezosobnik: uczepiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uczepmy
2 os.	uczep	uczepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczepiłbym bym uczepił	uczepiłabym bym uczepiła	uczepiłobym bym uczepiło	uczepilibyśmy byśmy uczepili	uczepiłybyśmy byśmy uczepiły
2 os.	uczepiłbyś byś uczepił	uczepiłabyś byś uczepiła	uczepiłobyś byś uczepiło	uczepilibyście byście uczepili	uczepiłybyście byście uczepiły
3 os.	uczepiłby by uczepił	uczepiłaby by uczepiła	uczepiłoby by uczepiło	uczepiliby by uczepili	uczepiłyby by uczepiły

bezosobnik: uczepiono by

bezokolicznik: uczepić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uczepiwszy

gerundium: uczepienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uczepiony

odpowiednik aspektowy: uczepiać

Inne uwagi

Zwykle imb

Rz_osobowy	+	uczepić	+	CO + (do CZEGO)
Rz_osobowy	+	uczepić	+	CO + (u CZEGO)

Zob. czepić się