komin - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wysoka, wolno stojąca budowla przemysłowa, służąca do odprowadzania spalin

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

rodzaje budowli i ich cechy

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

miejsca i czynności związane z przemysłem

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ochrona i zanieczyszczenie środowiska

hiperonimy:

budowla

40-metrowy, 100-metrowy, 150-metrowy; wysoki komin; komin ciepłowniczy, fabryczny, przemysłowy
komin browaru, cegielni, cukrowni, elektrociepłowni, elektrowni, huty, kotłowni
komin ma ileś metrów; kominy dymiły, sterczały
burzyć, wysadzić, zburzyć komin

	Mieszkańcy Gorzowa wreszcie odetchną czystym powietrzem: od jutra przestają dymić kominy elektrociepłowni, bo ta przechodzi na opalanie gazem. źródło: NKJP: Artur Brykner: Gorzów na gaz, Gazeta Wyborcza, 1999-01-12
	W krajobrazie dominują potężne kominy elektrowni i linie energetyczne wysokiego napięcia. źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1997
	Mam jakiś niewytłumaczalny sentyment do kominów starych cegielni, dziś często wysadzanych w powietrze przez saperów. Ostatnio w Szczucinie legł w gruzach komin cegielni książąt Lubomirskich. źródło: NKJP: Kominy, Dziennik Polski, 2002-08-16
	W 1979 roku kocioł zaczął pracę. Wtedy też stanął najwyższy, 150-metrowy komin przy Elektrowni. źródło: NKJP: Dionizy Garbacz: Zmiany w czasach przełomu, Sztafeta, 2002
	Od 2. połowy XIX wieku na horyzoncie łódzkim, poza wieloma kominami fabrycznymi, zaczęły dominować również wieże obiektów sakralnych różnych religii i wyznań. źródło: NKJP: Marek Budziarek: Świątynie Łodzi, 2005

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	komin	+	CZEGO
	+	komin	+	JAKI

śr.-w.-niem. kamīn 'palenisko, kominek; komin'

z łac. camīnus 'piec, kominek'