skonfundować

  • książk.  spowodować, żeby ktoś poczuł się zakłopotany
  • [skonfundować] lub [skąfundować]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Była to jawna organizacja opozycyjna, która rzuciła wyzwanie monopartyjnemu państwu. KOR skonfundował Gierka i władze, a także środowiska intelektualne, będące z partią na bakier.

    źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002

    Strata bramki na chwilę skonfundowała gospodarzy - tym bardziej, że ich dominacja wciąż trwała, a gol padł po chwili nieuwagi.

    źródło: NKJP: Skuteczność na jedynkę, Dziennik Polski, 2003-09-22

    Zaczął miewać sny erotyczne, raz nawet z Lidią Dereczko w roli głównej, co bardzo go skonfundowało .

    źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008

    - Niepotrzebnie się pan emocjonuje tą sprawą. Lepiej zostawić ją dyplomatom. Jedno mnie tylko niepokoi... - Clark zawiesił znacząco głos, jakby spodziewał się, że to skonfunduje Fishera.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

    Spojrzenie, jakim wielki mistrz neotemplariuszy zmierzył skonfundowanego nagle hrabiego, świadczyło, że strzelił on jakąś gafę.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonfunduję
    skonfundujemy
    2 os. skonfundujesz
    skonfundujecie
    3 os. skonfunduje
    skonfundują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonfundowałem
    +(e)m skonfundował
    skonfundowałam
    +(e)m skonfundowała
    skonfundowałom
    +(e)m skonfundowało
    skonfundowaliśmy
    +(e)śmy skonfundowali
    skonfundowałyśmy
    +(e)śmy skonfundowały
    2 os. skonfundowałeś
    +(e)ś skonfundował
    skonfundowałaś
    +(e)ś skonfundowała
    skonfundowałoś
    +(e)ś skonfundowało
    skonfundowaliście
    +(e)ście skonfundowali
    skonfundowałyście
    +(e)ście skonfundowały
    3 os. skonfundował
    skonfundowała
    skonfundowało
    skonfundowali
    skonfundowały

    bezosobnik: skonfundowano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonfundujmy
    2 os. skonfunduj
    skonfundujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonfundowałbym
    bym skonfundował
    skonfundowałabym
    bym skonfundowała
    skonfundowałobym
    bym skonfundowało
    skonfundowalibyśmy
    byśmy skonfundowali
    skonfundowałybyśmy
    byśmy skonfundowały
    2 os. skonfundowałbyś
    byś skonfundował
    skonfundowałabyś
    byś skonfundowała
    skonfundowałobyś
    byś skonfundowało
    skonfundowalibyście
    byście skonfundowali
    skonfundowałybyście
    byście skonfundowały
    3 os. skonfundowałby
    by skonfundował
    skonfundowałaby
    by skonfundowała
    skonfundowałoby
    by skonfundowało
    skonfundowaliby
    by skonfundowali
    skonfundowałyby
    by skonfundowały

    bezosobnik: skonfundowano by

    bezokolicznik: skonfundować

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonfundowawszy

    gerundium: skonfundowanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: skonfundowany

    odpowiednik aspektowy: konfundować

  • bez ograniczeń + skonfundować +
    KOGO
  • Od: konfundować

CHRONOLOGIZACJA:
1847, L. Rogalski, "Dzieje Jana III Sobieskiego...", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 11.10.2017