ktoś minął się z powołaniem - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś nie zajął się tym, do czego ma rzeczywiste predyspozycje lub prawdziwy talent, tylko robi coś innego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Małże, sałatka z krabów, zupa żółwiowa, nadziewane przepiórki, nawet deser, wyśmienite francuskie ciasto [...]. Katia co chwila wydawała okrzyki zachwytu: - No nie, Sasza, minąłeś się z powołaniem. Powinieneś otworzyć restaurację, choćby tu blisko, na Montmartrze. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	Nasz dzisiejszy bohater wprawdzie nigdy tego otwartym tekstem nie powiedział, ale wielokrotnie przekonywał swymi dokonaniami, że minął się z powołaniem. Został komikiem, a powinien - wielkim pedagogiem. źródło: NKJP: Tomasz Sas: Bill Cosby, Express Ilustrowany, 2002-06-28
	Ojciec ogromnie lubił rozprawiać o sztuce. Raz powiedział: - Minąłem się z powołaniem. Powinienem był zostać artystą. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958
	Jola Molska sprawdza się w pracy jako pielęgniarka - twierdzi. - Uważam, że nie minęła się z powołaniem. źródło: NKJP: (sys): Złoty Mak 2000, Dziennik Bałtycki, 2001-02-23

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, odmienny: minąć się