oznajmić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. powiedzieć, informując o czymś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

powiedzieć

	Rzuciłem się, żeby jej podać. Ciśnienie podskoczyło mi chyba do dwustu. Pragnienie, aby zapaść się pod ziemię, było bezgraniczne. - To ja już pójdę - oznajmiłem. - Panie Staszku, teraz pan nie może wyjść, bo gotów jestem pomyśleć, że moje podejrzenia były prawdziwe. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	- No, proszę, stary przyjacielu - oznajmiła księżna łaskawie, podając mi dłoń do ucałowania - kiedy cię żegnałam, byłeś tylko zwykłym notariuszem, handlującym pokątnie podejrzanymi eliksirami, a teraz... źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
	Podczas obiadu matka oznajmiła wszystkim uroczyście, że ukrywa się u nas w domu człowiek i że nie wolno o tym nikomu mówić. źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
	- Kiedy arcybiskup oznajmił mi swoją wolę, było to dla mnie wielką niespodzianką, ale też radością - powiedział proboszcz do swoich parafian. źródło: NKJP: Chcę być waszym proboszczem, Gazeta Poznańska, 2001-08-31

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oznajmiłem +(e)m oznajmił	oznajmiłam +(e)m oznajmiła	oznajmiłom +(e)m oznajmiło	oznajmiliśmy +(e)śmy oznajmili	oznajmiłyśmy +(e)śmy oznajmiły
2 os.	oznajmiłeś +(e)ś oznajmił	oznajmiłaś +(e)ś oznajmiła	oznajmiłoś +(e)ś oznajmiło	oznajmiliście +(e)ście oznajmili	oznajmiłyście +(e)ście oznajmiły
3 os.	oznajmił	oznajmiła	oznajmiło	oznajmili	oznajmiły

bezosobnik: oznajmiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oznajmijmy
2 os.	oznajmij	oznajmijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oznajmiłbym bym oznajmił	oznajmiłabym bym oznajmiła	oznajmiłobym bym oznajmiło	oznajmilibyśmy byśmy oznajmili	oznajmiłybyśmy byśmy oznajmiły
2 os.	oznajmiłbyś byś oznajmił	oznajmiłabyś byś oznajmiła	oznajmiłobyś byś oznajmiło	oznajmilibyście byście oznajmili	oznajmiłybyście byście oznajmiły
3 os.	oznajmiłby by oznajmił	oznajmiłaby by oznajmiła	oznajmiłoby by oznajmiło	oznajmiliby by oznajmili	oznajmiłyby by oznajmiły

bezosobnik: oznajmiono by

bezokolicznik: oznajmić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oznajmiwszy

gerundium: oznajmienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oznajmiony

odpowiednik aspektowy: oznajmiać

Przekształcone dawne oznajomić poprzez synkopę (zatratę) -o- (Bańk); zob. znajomy