-
2.
pracownik naukowy na uczelni lub w instytucji badawczej, zajmujący najniższe stanowisko w tej hierarchii zawodowej -
Jeżeli wyrazu asystent używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równokształtna z M. lp, a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. asystent przyszła., rozmowa ze starszą asystent, Anną Nowak. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju m1, np.: rozmowa ze starszym asystentem, Anną Nowak.
-
[asystent]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- młodszy, starszy asystent
- asystent na uniwersytecie, !?przy katedrze czegoś, w instytucie czegoś
-
Bardzo często zdarza się, że niektórzy studenci, asystenci, a nawet profesorowie nie oddają jakiejś wypożyczonej książki przez wiele miesięcy, stwierdzając, że „opłaca im się” zapłacić karę, bo mogą korzystać z ważnego opracowania bez przeszkód.
źródło: NKJP: (DOER): Zwrot i pokrycie kosztów, Dziennik Polski, 2001-05-26
Wanda brała regularne lekcje, których z zapałem udzielał jej młody asystent Konserwatorium Warszawskiego, Jurek Żurawlew, muzyk znakomity, choć człowiek nieśmiały i poza muzyką niemający wiele do powiedzenia.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
PIOTR OSTERHOFF – prawnuk profesora Sebastiana Osterhoffa, student filozofii w Carthaginie, następnie asystent i profesor na Uniwersytecie Federalnym w Polis.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Nikogo nie dziwi to, że po zajęciach asystent idzie ze studentami na kawę, a profesor otacza ich niemal rodzicielską opieką.
źródło: NKJP: Gwarantuję studentowi, że wygrywa los na loterii, Tygodnik Ciechanowski, 2004-12-04
Kiedy zaraz po wojnie założono w mieście uniwersytet i Władyś objął etat asystenta na wydziale filozoficznym, profesor Dymek był jego bezpośrednim zwierzchnikiem.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. asystent
asystenci
ndepr asystenty
depr D. asystenta
asystentów
C. asystentowi
asystentom
B. asystenta
asystentów
N. asystentem
asystentami
Ms. asystencie
asystentach
W. asystencie
asystenci
ndepr asystenty
depr -
niem. Assistent
z łac. assistēns, -ēntis 'towarzyszący, pomagający'
-
Uznawane za niepoprawne: asystent przy czym.