policzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wykonać działanie

  • 2.

    wykonać działanie arytmetyczne
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Ilość, liczby i liczenie

    • policzyć w myślach
    • łatwo, nietrudno; trudno policzyć
    • potrafić, umieć policzyć
  • W każdym formularzu PIT jest rubryka procentowego odpisu. Najpierw trzeba policzyć podatek, a potem podzielić go na sto i uzyskaną kwotę wpisać w tę rubrykę.

    źródło: NKJP: (WCH): Siła procenta, Dziennik Polski, 2006-03-22

    Łatwo policzyć, że Wiktor przez sześć godzin ciężkiej pracy na morzu i cztery godziny harówki na lądzie zarobił 30 dolarów, czyli 3 dolary na godzinę.

    źródło: NKJP: Tomasz Kizny: Poławiacze glonów, czyli wolni ludzie na Sołówkach, Gazeta Wyborcza, 1994-10-07

    Gdyby pieniądze podzielono sprawiedliwie, to nietrudno policzyć, ile z tego przypadnie ekologom z Zawoi.

    źródło: NKJP: (RASZ): Przysłop nagrodzony, Dziennik Polski, 2005-03-21

    Gdyby powstała na tym formularzu jeszcze jedna rubryka mówiąca, że z mojego podatku złotówkę czy 2 złote – policzcie państwo, mnożąc przez liczbę podatników otrzyma się 23 miliony albo 46 milionów, to już są duże fundusze – przeznaczam na partię taką a taką.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie z 101. posiedzenia Senatu RP w dniu 5 czerwca 1997

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. policzę
    policzymy
    2 os. policzysz
    policzycie
    3 os. policzy
    policzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. policzyłem
    +(e)m policzył
    policzyłam
    +(e)m policzyła
    policzyłom
    +(e)m policzyło
    policzyliśmy
    +(e)śmy policzyli
    policzyłyśmy
    +(e)śmy policzyły
    2 os. policzyłeś
    +(e)ś policzył
    policzyłaś
    +(e)ś policzyła
    policzyłoś
    +(e)ś policzyło
    policzyliście
    +(e)ście policzyli
    policzyłyście
    +(e)ście policzyły
    3 os. policzył
    policzyła
    policzyło
    policzyli
    policzyły

    bezosobnik: policzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. policzmy
    2 os. policz
    policzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. policzyłbym
    bym policzył
    policzyłabym
    bym policzyła
    policzyłobym
    bym policzyło
    policzylibyśmy
    byśmy policzyli
    policzyłybyśmy
    byśmy policzyły
    2 os. policzyłbyś
    byś policzył
    policzyłabyś
    byś policzyła
    policzyłobyś
    byś policzyło
    policzylibyście
    byście policzyli
    policzyłybyście
    byście policzyły
    3 os. policzyłby
    by policzył
    policzyłaby
    by policzyła
    policzyłoby
    by policzyło
    policzyliby
    by policzyli
    policzyłyby
    by policzyły

    bezosobnik: policzono by

    bezokolicznik: policzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: policzywszy

    gerundium: policzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: policzony

    odpowiednik aspektowy: liczyć

  • bez ograniczeń + policzyć +
    (CO)
    bez ograniczeń + policzyć +
    ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
  • Zob. liczyć