rozliczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

podsumować czyjeś postępowanie lub charakter jakichś wydarzeń i na tej podstawie pociągnąć kogoś do odpowiedzialności za popełnione błędy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

hiperonimy:

ocenić

rozliczyć autorów, komunistów, ludzi; rząd, władzę, zarząd; aferę, zbrodnie; przeszłość
rozliczyć z działalności
rozliczyć i ukarać

	Wszystko rozumiem, ale dlaczego nikt przewodniczącego nie chce rozliczyć z działalności? To nie jest piaskownica i nie można użyć stwierdzenia „zabieram zabawki i idę”. źródło: NKJP: Marek Chrzanowski: Armia bez wodza, Wieści Podwarszawskie nr 6, 2004-02-08
	To, co się stało, jest przede wszystkim winą „Gazety” i red. Adama Michnika. Przez te wszystkie lata starał się on rozmiękczyć twardą postawę tych, którzy chcieli rozliczyć komunistów i zrobić dekomunizację. źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna 41 30 53, Gazeta Wyborcza, 1995-11-23
	Zaniechanie rozliczenia komunizmu ma także swoje negatywne odbicie w całym systemie prawnym, w życiu publicznym i gospodarczym, zamęcie w mediach, w kulturze, oświacie i jest główną przyczyną zatraty więzi i wartości wspólnotowych współczesnego pokolenia Polaków. źródło: NKJP: Dorota Stec-Fus: Apel o potępienie komunizmu, Dziennik Polski, 2006-12-14
	Jedźcie na rynek do Zamościa, jedźcie do Biłgoraja, jedźcie do Bartoszyc - zobaczycie, jak przyjdą ludzie, co wam dadzą. [...] Ludzie by was rozliczyli za to, co zrobiliście. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.05.2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozliczyłem +(e)m rozliczył	rozliczyłam +(e)m rozliczyła	rozliczyłom +(e)m rozliczyło	rozliczyliśmy +(e)śmy rozliczyli	rozliczyłyśmy +(e)śmy rozliczyły
2 os.	rozliczyłeś +(e)ś rozliczył	rozliczyłaś +(e)ś rozliczyła	rozliczyłoś +(e)ś rozliczyło	rozliczyliście +(e)ście rozliczyli	rozliczyłyście +(e)ście rozliczyły
3 os.	rozliczył	rozliczyła	rozliczyło	rozliczyli	rozliczyły

bezosobnik: rozliczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozliczmy
2 os.	rozlicz	rozliczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozliczyłbym bym rozliczył	rozliczyłabym bym rozliczyła	rozliczyłobym bym rozliczyło	rozliczylibyśmy byśmy rozliczyli	rozliczyłybyśmy byśmy rozliczyły
2 os.	rozliczyłbyś byś rozliczył	rozliczyłabyś byś rozliczyła	rozliczyłobyś byś rozliczyło	rozliczylibyście byście rozliczyli	rozliczyłybyście byście rozliczyły
3 os.	rozliczyłby by rozliczył	rozliczyłaby by rozliczyła	rozliczyłoby by rozliczyło	rozliczyliby by rozliczyli	rozliczyłyby by rozliczyły

bezosobnik: rozliczono by

bezokolicznik: rozliczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozliczywszy

gerundium: rozliczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozliczony

odpowiednik aspektowy: rozliczać

Rz_osobowy	+	rozliczyć	+	KOGO/CO + (z CZEGO)
Rz_osobowy	+	rozliczyć	+	KOGO/CO + (za CO)

psł. *orz-ličiti 'ukształtować inaczej, odmienić (kształt), odróżnić'

Zob. liczyć