uznać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ocenić i potraktować w jakiś sposób siebie samego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Zgrzybiały, zniechęcony do życia książę uznał się lennikiem cesarza... źródło: NKJP: Hanna Kostyrko (zebr): Klechdy domowe, 1960
	Nie pozostało nic innego, jak uznać się za przegranych i pozostawić przybyszów własnemu losowi. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga III, 2003
	Dziwne, że w kraju, którego mieszkańcy uznają się za największą demokrację w świecie (ze względu na liczbę obywateli mających dostęp do urn wyborczych), działa jeszcze cenzura. źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Dwa pogrzeby i miłość, Polityka, 2005-01-29
	Wieczorem XI Zjazd zawiesił obrady, a jego delegaci uznali się za Kongres Założycielski Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Rycerze Okrągłego Stołu, 2004
	Stany Zjednoczone uznały się za swego rodzaju protektora półkuli zachodniej, a w szczególności republik latynoamerykańskich. źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uznałem się +(e)m się uznał	uznałam się +(e)m się uznała	uznałom się +(e)m się uznało	uznaliśmy się +(e)śmy się uznali	uznałyśmy się +(e)śmy się uznały
2 os.	uznałeś się +(e)ś się uznał	uznałaś się +(e)ś się uznała	uznałoś się +(e)ś się uznało	uznaliście się +(e)ście się uznali	uznałyście się +(e)ście się uznały
3 os.	uznał się	uznała się	uznało się	uznali się	uznały się

bezosobnik: uznano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uznajmy się
2 os.	uznaj się	uznajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uznałbym się bym się uznał	uznałabym się bym się uznała	uznałobym się bym się uznało	uznalibyśmy się byśmy się uznali	uznałybyśmy się byśmy się uznały
2 os.	uznałbyś się byś się uznał	uznałabyś się byś się uznała	uznałobyś się byś się uznało	uznalibyście się byście się uznali	uznałybyście się byście się uznały
3 os.	uznałby się by się uznał	uznałaby się by się uznała	uznałoby się by się uznało	uznaliby się by się uznali	uznałyby się by się uznały

bezosobnik: uznano by się

bezokolicznik: uznać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uznawszy się

gerundium: uznanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: uznawać się

	+	uznać się	+	KIM
	+	uznać się	+	za KOGO

Zob. znać