weka
-
duża bułka pszenna o wydłużonym kształcie, przeznaczona do krojenia w poprzek na kromki
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
- kupić; pokroić wekę
-
Oczywiście, obok kociołka, w koszyczku, czeka weka lub bagietka pokrajana w grubą kostkę
źródło: NKJP: Sery w kuchni, Dziennik Polski, 2004-04-17
A farsz powinien być taki: kilo tłustawej, ale nie za bardzo, zmielonej wieprzowiny, jedna sucha weka, dwa jajka, dwie, trzy cebule. Z weki usuwamy skórkę, a miąższ moczymy.
źródło: NKJP: Gołąbki, Dziennik Polski, 2003-02-22
Tylko w Krakowie wychodzi się bowiem „na pole”, można kupić nie na kredyt, lecz na „borg”, nie miewa się bólów pleców tylko „heksenszus”. Używa się określeń często niezrozumiałych dla mieszkańców innych części Polski, takich, jak weka czy kajzerka.
źródło: NKJP: Mieczysław Kasprzyk: Lektura smakowita, Gazeta Krakowska, 2001-08-11
Przygotowujemy grzanki - wekę krajemy w kostkę, obsmażamy, schab z dzika otaczamy w mące, jajku oraz w grzankach z weki. Smażymy na oleju. Potrawę podajemy z opiekanymi ziemniakami i surówką z czerwonej kapusty.
źródło: NKJP: Półmisek św. Huberta, Dziennik Polski, 2000-10-28
Gotowym nadzieniem napełnić połówki weki, złożyć, zawinąć w folię aluminiową i włożyć do lodówki na 5 - 8 godzin. Podawać pokrojoną na kanapki.
źródło: NKJP: Konkurs na kanapkę, Dziennik Polski, 2006-09-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. weka
weki
D. weki
wek
C. wece
wekom
B. wekę
weki
N. weką
wekami
Ms. wece
wekach
W. weko
weki
-
niem. austr. (Weißer) Wecken '(pszenna, biała) bułka'
W Krakowie i Galicji - germanizm z okresu zaboru austriackiego