Jak korzystać ze słownika?

wrzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. kurtkę na siebie

  • Definicja

    4.

    pot.  włożyć pośpiesznie ubranie
  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Ubranie

    czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  włożyć
    założyć
  • Połączenia
    • wrzucić kurtkę, płaszcz, spodnie, sukienkę, sweter
    • wrzucić na grzbiet, na plecy, na ramiona, na siebie
    • wrzucić pośpiesznie, szybko
  • Cytaty

    Wrzucić worek na siebie, posypać głowę popiołem i tak wędrować przez kraj, nawołując do pokuty i przestrzegania Bożych przykazań?

    źródło: KWSJP: Maliński Mieczysław: Zamyślenia, 1998

    Umalowała się byle jak, wrzuciła na siebie suknię bordo, którą Modesta siłą wcisnęła jej do walizki.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski, Excentrycy, 2007

    Zamiast siedzieć w domu i jęczeć, że pada, trzeba wrzucić na grzbiet nieprzemakalne ubranie i wybrać się na spacer.

    źródło: NKJP: Radosław Paździorko: Wyż na straży dobrej pogody, Gazeta Krakowska, 2006-04-29
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzucę
    		 wrzucimy
    2 os. wrzucisz
    		 wrzucicie
    3 os. wrzuci
    		 wrzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzuciłem
    +(e)m wrzucił
    		 wrzuciłam
    +(e)m wrzuciła
    		 wrzuciłom
    +(e)m wrzuciło
    		 wrzuciliśmy
    +(e)śmy wrzucili
    		 wrzuciłyśmy
    +(e)śmy wrzuciły
    2 os. wrzuciłeś
    +(e)ś wrzucił
    		 wrzuciłaś
    +(e)ś wrzuciła
    		 wrzuciłoś
    +(e)ś wrzuciło
    		 wrzuciliście
    +(e)ście wrzucili
    		 wrzuciłyście
    +(e)ście wrzuciły
    3 os. wrzucił
    		 wrzuciła
    		 wrzuciło
    		 wrzucili
    		 wrzuciły

    bezosobnik: wrzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzućmy
    2 os. wrzuć
    		 wrzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzuciłbym
    bym wrzucił
    		 wrzuciłabym
    bym wrzuciła
    		 wrzuciłobym
    bym wrzuciło
    		 wrzucilibyśmy
    byśmy wrzucili
    		 wrzuciłybyśmy
    byśmy wrzuciły
    2 os. wrzuciłbyś
    byś wrzucił
    		 wrzuciłabyś
    byś wrzuciła
    		 wrzuciłobyś
    byś wrzuciło
    		 wrzucilibyście
    byście wrzucili
    		 wrzuciłybyście
    byście wrzuciły
    3 os. wrzuciłby
    by wrzucił
    		 wrzuciłaby
    by wrzuciła
    		 wrzuciłoby
    by wrzuciło
    		 wrzuciliby
    by wrzucili
    		 wrzuciłyby
    by wrzuciły

    bezosobnik: wrzucono by

    bezokolicznik: wrzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wrzuciwszy

    gerundium: wrzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wrzucony

    odpowiednik aspektowy: wrzucać

  • Składnia
    Rzosobowy + wrzucić +
    CO + na KOGO/CO
  • Pochodzenie

    Zob.  rzucić