poświadczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. potwierdzić istnienie określonego zjawiska lub stanu

[pośfiatczyć] lub pot. [pośfiaczczyć]

ATEMATYCZNY

synonimy:

potwierdzić
zaświadczyć

	Wrażliwych na krzywdę ludzką i chętnych do bezinteresownego pomagania. Poświadczyć o tym mogą chyba najlepiej pensjonariusze Domu Pomocy Społecznej w Brzesku, prowadzonego przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP. źródło: NKJP: (RAF): Nie zmienił się, Dziennik Polski, 2001-01-23
	Pierwszy zapis tej miejscowości w 1423 roku pod postacią Morzencin sugeruje, iż nazwa pochodzi od zdrobniałej formy starego imienia Morzęta, poświadczonego w słowniku staropolskich nazw osobowych. Morzeszczyn jest jedyną nazwą w Polsce. źródło: NKJP: Roman Landowski: Od Mniszka po Morzeszczyn, Dziennik Tczewski, 2000-01-07
	Szczątki pieska znalezione w tymczasowej mogile miały zastępczo poświadczyć o śmierci Anastazji, której ciała nie odnaleziono. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Mam wrażenie, że doświadczenie masowej emigracji do otwartej części Europy poświadczyło o pewnej specyficznej cesze Polaków. źródło: NKJP: Ireneusz Krzemiński: My, swojacy, Polityka, 2008-12-06
	Byłem w Poznaniu w czerwcu 1956 roku i mogę poświadczyć, że Kamiński musiał być tam naprawdę - wszystko się zgadza, nastrój, widoki, sceny, które musieliśmy oglądać razem, nie wiedząc o sobie wzajemnie. źródło: NKJP: Krzysztof Teodor Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poświadczyłem +(e)m poświadczył	poświadczyłam +(e)m poświadczyła	poświadczyłom +(e)m poświadczyło	poświadczyliśmy +(e)śmy poświadczyli	poświadczyłyśmy +(e)śmy poświadczyły
2 os.	poświadczyłeś +(e)ś poświadczył	poświadczyłaś +(e)ś poświadczyła	poświadczyłoś +(e)ś poświadczyło	poświadczyliście +(e)ście poświadczyli	poświadczyłyście +(e)ście poświadczyły
3 os.	poświadczył	poświadczyła	poświadczyło	poświadczyli	poświadczyły

bezosobnik: poświadczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poświadczmy
2 os.	poświadcz	poświadczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poświadczyłbym bym poświadczył	poświadczyłabym bym poświadczyła	poświadczyłobym bym poświadczyło	poświadczylibyśmy byśmy poświadczyli	poświadczyłybyśmy byśmy poświadczyły
2 os.	poświadczyłbyś byś poświadczył	poświadczyłabyś byś poświadczyła	poświadczyłobyś byś poświadczyło	poświadczylibyście byście poświadczyli	poświadczyłybyście byście poświadczyły
3 os.	poświadczyłby by poświadczył	poświadczyłaby by poświadczyła	poświadczyłoby by poświadczyło	poświadczyliby by poświadczyli	poświadczyłyby by poświadczyły

bezosobnik: poświadczono by

bezokolicznik: poświadczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poświadczywszy

gerundium: poświadczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: poświadczony

odpowiednik aspektowy: poświadczać

	+	poświadczyć	+	o CZYM + że ZDANIE
	+	poświadczyć	+	CO