poświadczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. potwierdzać istnienie określonego zjawiska lub stanu rzeczy

[pośfiatczać] lub pot. [pośfiaczczać]

ATEMATYCZNY

	Źródła poświadczają wypadki jednorazowego wypędzenia z miast nawet kilkunastu kobiet lekkich obyczajów. źródło: NKJP: Józef Włodarski: Legenda o ulicy Różanej w Pasłęku, 2004, prasa
	Zaliczam tu [...] regularne derywaty, które nie znalazły się w słownikach z uwagi na określone założenia leksykografa (np. grodenaplowy, gdy słowniki poświadczają tylko formę grodenapl). źródło: NKJP: Elżbieta Umińska-Tytoń: Słownictwo polszczyzny potocznej XIX wieku, 2001
	- Czy to, co pan powiedział, zaprzecza pańskiej normalności czy też ją poświadcza , to sprawa dalsza. Ale mam jeden niezbity dowód. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
	Św. Hieronim w roku 384 napisał list, w którym poświadcza , że praktyka postu obejmuje już całą społeczność chrześcijańską źródło: NKJP: Maciej Duda: 40 dni oczekiwania, 2002
	Polityczny podział ziem polskich nigdzie nie był tak widoczny, jak na stole świątecznym. Paradoksalnie mimo zaborów starano się równocześnie wypracować kanon kulinarnej tożsamości narodowej stołu; obecne tam wiktuały miały poświadczać ciągłość tradycji i nieuleganie obcym wpływom źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poświadczałem +(e)m poświadczał	poświadczałam +(e)m poświadczała	poświadczałom +(e)m poświadczało	poświadczaliśmy +(e)śmy poświadczali	poświadczałyśmy +(e)śmy poświadczały
2 os.	poświadczałeś +(e)ś poświadczał	poświadczałaś +(e)ś poświadczała	poświadczałoś +(e)ś poświadczało	poświadczaliście +(e)ście poświadczali	poświadczałyście +(e)ście poświadczały
3 os.	poświadczał	poświadczała	poświadczało	poświadczali	poświadczały

bezosobnik: poświadczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę poświadczał będę poświadczać	będę poświadczała będę poświadczać	będę poświadczało będę poświadczać	będziemy poświadczali będziemy poświadczać	będziemy poświadczały będziemy poświadczać
2 os.	będziesz poświadczał będziesz poświadczać	będziesz poświadczała będziesz poświadczać	będziesz poświadczało będziesz poświadczać	będziecie poświadczali będziecie poświadczać	będziecie poświadczały będziecie poświadczać
3 os.	będzie poświadczał będzie poświadczać	będzie poświadczała będzie poświadczać	będzie poświadczało będzie poświadczać	będą poświadczali będą poświadczać	będą poświadczały będą poświadczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poświadczajmy
2 os.	poświadczaj	poświadczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poświadczałbym bym poświadczał	poświadczałabym bym poświadczała	poświadczałobym bym poświadczało	poświadczalibyśmy byśmy poświadczali	poświadczałybyśmy byśmy poświadczały
2 os.	poświadczałbyś byś poświadczał	poświadczałabyś byś poświadczała	poświadczałobyś byś poświadczało	poświadczalibyście byście poświadczali	poświadczałybyście byście poświadczały
3 os.	poświadczałby by poświadczał	poświadczałaby by poświadczała	poświadczałoby by poświadczało	poświadczaliby by poświadczali	poświadczałyby by poświadczały

bezosobnik: poświadczano by

bezokolicznik: poświadczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: poświadczając

gerundium: poświadczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: poświadczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: poświadczany

odpowiednik aspektowy: poświadczyć

	+	poświadczać	+	CO
	+	poświadczać	+	że ZDANIE

Zob. świadek