obrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rzucać w kogoś lub w coś dużą liczbą przedmiotów

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

obsypywać

demonstranci, kibice, partyzanci obrzucają
obrzucać czołg, dom, pociągi, policjantów, prezydenta, radiowóz, samochód
obrzucać butelkami, granatami, jajkami, kamieniami, koktajlami Mołotowa, petardami; kwiatami

	Wprawdzie prezydent Putin kandydować już nie może, ale jego zwolennikom kandydatura Kasparowa nie podoba się tak bardzo, że obrzucają go podczas spotkań publicznych jajami i tłuką szachownicami. źródło: KWSJP: Głosy i glosy, Polityka, 2005
	Lekarze nie pojadą przecież do Warszawy obrzucać rządowych budynków kamieniami. źródło: KWSJP: Małgorzata Fedorowicz: Lekarze chcą tylko godnie zarabiać, Nowa Trybuna Opolska, 2006
	Defilujące oddziały Odrodzonego Wojska Polskiego ludność obrzucała kwiatami. źródło: KWSJP: Echa 1 Maja, Rzeczpospolita, 1950, nr 124
	Podpici stadionowi bandyci wyrywają bruk i kamieniami obrzucają policjantów. źródło: KWSJP: Agata Rowińska, MŻ: Wiocha w stolicy, Super Express, 2006
	Obrzucał propagandowe plakaty wydmuszkami z atramentem, biegał z ulotkami, wieszał transparenty. źródło: KWSJP: Joanna Cieśla: Misja ..., Polityka, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzucałem +(e)m obrzucał	obrzucałam +(e)m obrzucała	obrzucałom +(e)m obrzucało	obrzucaliśmy +(e)śmy obrzucali	obrzucałyśmy +(e)śmy obrzucały
2 os.	obrzucałeś +(e)ś obrzucał	obrzucałaś +(e)ś obrzucała	obrzucałoś +(e)ś obrzucało	obrzucaliście +(e)ście obrzucali	obrzucałyście +(e)ście obrzucały
3 os.	obrzucał	obrzucała	obrzucało	obrzucali	obrzucały

bezosobnik: obrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę obrzucał będę obrzucać	będę obrzucała będę obrzucać	będę obrzucało będę obrzucać	będziemy obrzucali będziemy obrzucać	będziemy obrzucały będziemy obrzucać
2 os.	będziesz obrzucał będziesz obrzucać	będziesz obrzucała będziesz obrzucać	będziesz obrzucało będziesz obrzucać	będziecie obrzucali będziecie obrzucać	będziecie obrzucały będziecie obrzucać
3 os.	będzie obrzucał będzie obrzucać	będzie obrzucała będzie obrzucać	będzie obrzucało będzie obrzucać	będą obrzucali będą obrzucać	będą obrzucały będą obrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obrzucajmy
2 os.	obrzucaj	obrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzucałbym bym obrzucał	obrzucałabym bym obrzucała	obrzucałobym bym obrzucało	obrzucalibyśmy byśmy obrzucali	obrzucałybyśmy byśmy obrzucały
2 os.	obrzucałbyś byś obrzucał	obrzucałabyś byś obrzucała	obrzucałobyś byś obrzucało	obrzucalibyście byście obrzucali	obrzucałybyście byście obrzucały
3 os.	obrzucałby by obrzucał	obrzucałaby by obrzucała	obrzucałoby by obrzucało	obrzucaliby by obrzucali	obrzucałyby by obrzucały

bezosobnik: obrzucano by

bezokolicznik: obrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: obrzucając

gerundium: obrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: obrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: obrzucany

odpowiednik aspektowy: obrzucić

Rz_osobowy

+

obrzucać

+

KOGO/CO + CZYM

Zob. rzucić