cały - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

taki, który nie został uszkodzony i wszystkie jego części są tam gdzie się powinny znajdować i są w takim stanie, w jakim powinny być

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Wazon jest cały (bez pęknięć i ubić). źródło: Internet: allegro.pl
	Czułem w ustach słony smak krwi. Zęby były całe, ale cios w twarz musiał rozciąć mi wargę. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
	Spojrzałem w kierunku krzyża. Wisiał, choć przekrzywiony. Poprawiłem go. Ramki z ptakami leżały rozbite na podłodze. Spojrzałem na piec. Szyba była cała. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	W scenie, w której Stanley atakuje Blanche, zostaje rozbite lustro, wiszące w pomieszczeniu, w którym mieszkała kobieta. W kolejnych scenach, kiedy przyjeżdżają z „psychiatryka” po Blanche, lustro jest całe. I teraz nie wiem, czy to błąd twórców filmu, czy może akcja między scenami rozgrywa się w większym przedziale czasowym i lustro zostało wymienione na nowe, czy może lustro w ogóle nie zostało rozbite [...]. źródło: Internet: filmweb.pl

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

psł. *cělъ 'cały; zdrowy; prawdziwy'