bębnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. powtarzać wielokrotnie jakąś informację, nadając jej rozgłos

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Środki masowego przekazu

synonimy:

trąbić

	- Gdybyśmy mieli telewizję w ręku, moglibyśmy być pewni wygranej... ale to oni trzymają na niej łapę, od rana do wieczora bębnią, że Juszczenko to amerykański agent. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	W prasie, radiu trąbili o nim, bębnili, były jakieś głupawe komentarze głupich dziennikarzy i dziennikarek. źródło: NKJP: Aleksander Hauke-Ligowski: Błogosławiony kłopot myślenia. Z Aleksandrem Hauke-Ligowskim rozmawia Jan Pleszczyński, 2007
	Wszędzie, nawet w tej twojej „Wybiórczej”, w kółko bębnią, że zaczyna się od lekkich narkotyków i szybko kończy na mocnych, ale ty, oczywiście, nie wierzysz! źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	Nie o wszystkim, co się wie, trzeba zaraz bębnić każdemu. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: bębniono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bębnił będę bębnić	będę bębniła będę bębnić	będę bębniło będę bębnić	będziemy bębnili będziemy bębnić	będziemy bębniły będziemy bębnić
2 os.	będziesz bębnił będziesz bębnić	będziesz bębniła będziesz bębnić	będziesz bębniło będziesz bębnić	będziecie bębnili będziecie bębnić	będziecie bębniły będziecie bębnić
3 os.	będzie bębnił będzie bębnić	będzie bębniła będzie bębnić	będzie bębniło będzie bębnić	będą bębnili będą bębnić	będą bębniły będą bębnić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bębnijmy
2 os.	bębnij	bębnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bębniłbym bym bębnił	bębniłabym bym bębniła	bębniłobym bym bębniło	bębnilibyśmy byśmy bębnili	bębniłybyśmy byśmy bębniły
2 os.	bębniłbyś byś bębnił	bębniłabyś byś bębniła	bębniłobyś byś bębniło	bębnilibyście byście bębnili	bębniłybyście byście bębniły
3 os.	bębniłby by bębnił	bębniłaby by bębniła	bębniłoby by bębniło	bębniliby by bębnili	bębniłyby by bębniły

bezosobnik: bębniono by

bezokolicznik: bębnić

imiesłów przysłówkowy współczesny: bębniąc

gerundium: bębnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: bębniący

Zob. bęben