skłonić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

skierować górną część ciała ku dołowi, na powitanie, pożegnanie lub w celu okazania szacunku jakiejś osobie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

synonimy:

ukłonić się

dworzanin, kelner, sługa skłonił się
skłonić się królowi, matce, papieżowi, żonie
skłonić się przed kobietą, przed królem, przed księciem
skłonić się głęboko, grzecznie, lekko, nisko, pokornie, uprzejmie; z galanterią, z godnością, z pokorą, z uśmiechem
skłonić się i odejść, skłonić się i ucałować

	- Nie śmiem cię krytykować, najjaśniejszy - skłonił się dworzanin. źródło: KWSJP: Joanna Wilińska: Dobranoc dla dorosłych, 1977
	Oficerowie skłonili się uprzejmie. źródło: KWSJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	Skłonił się przed Wandą i nim Henryk zdołał zaprotestować, pociągnął ją do tańca. źródło: KWSJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958
	Wielki książę wstał, skłonił się lekko matce i, nie czekając, wyszedł z komnaty. źródło: KWSJP: Stefan M. Kuczyński: Litwin i Andegawenka, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłoniłem się +(e)m się skłonił	skłoniłam się +(e)m się skłoniła	skłoniłom się +(e)m się skłoniło	skłoniliśmy się +(e)śmy się skłonili	skłoniłyśmy się +(e)śmy się skłoniły
2 os.	skłoniłeś się +(e)ś się skłonił	skłoniłaś się +(e)ś się skłoniła	skłoniłoś się +(e)ś się skłoniło	skłoniliście się +(e)ście się skłonili	skłoniłyście się +(e)ście się skłoniły
3 os.	skłonił się	skłoniła się	skłoniło się	skłonili się	skłoniły się

bezosobnik: skłoniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skłońmy się
2 os.	skłoń się	skłońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłoniłbym się bym się skłonił	skłoniłabym się bym się skłoniła	skłoniłobym się bym się skłoniło	skłonilibyśmy się byśmy się skłonili	skłoniłybyśmy się byśmy się skłoniły
2 os.	skłoniłbyś się byś się skłonił	skłoniłabyś się byś się skłoniła	skłoniłobyś się byś się skłoniło	skłonilibyście się byście się skłonili	skłoniłybyście się byście się skłoniły
3 os.	skłoniłby się by się skłonił	skłoniłaby się by się skłoniła	skłoniłoby się by się skłoniło	skłoniliby się by się skłonili	skłoniłyby się by się skłoniły

bezosobnik: skłoniono by się

bezokolicznik: skłonić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skłoniwszy się

gerundium: skłonienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: skłaniać się

Rz_osobowy	+	skłonić się	+	przed KIM/CZYM + (JAK)
Rz_osobowy	+	skłonić się	+	KOMU + (JAK)

Zob. skłonić