wystarczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

występować w dostatecznej ilości lub stopniu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	synonimy:	starczać
	sprzeczne:	brak II brakować

kwota, majątek, pensja wystarcza; dochody, dotacje, fundusze, pieniądze, subwencje, środki, zarobki wystarczają; wystarcza dowód osobisty, oświadczenie, zaświadczenie; remis
wystarczać miejsca; pieniędzy, środków; czasu
wystarczać do oceny, do osiągnięcia czegoś
wystarczać na remont; na chleb; na realizację czegoś; na życie; na kupno czegoś, na opłacenie czegoś, na opłaty, na pensje, na płace, na pokrycie czegoś, na sfinansowanie czegoś, na spłatę, na zakup czegoś; na potrzeby; na tydzień
absolutnie, całkowicie, w zupełności, zupełnie; często, zwykle wystarczać
wystarcza powiedzieć; mieć coś
musieć; przestać wystarczać

	W kamienicach mieszkają starsi ludzie, którzy zajmują duże mieszkania, a ponieważ żyją z renty, nie wystarcza im pieniędzy na czynsz. źródło: NKJP: Uciążliwy komfort, Dziennik Polski, 2004-02-04
	Praca nad przedstawieniami jest na pewno bardzo absorbująca. Czy wystarcza czasu, żeby jeszcze uczyć? źródło: NKJP: Halina Czarnecka: Gdy lekcja idzie opornie, mówię: jak będziecie szybko pracować, zrobimy próbę, Mazowieckie To i Owo, 2008-05-26
	Nie wystarcza trafiać celnie, trzeba trafiać do właściwego celu. źródło: NKJP: Jerzy Armata: Polski film dokumentalny pogubił się po obaleniu komunizmu..., Gazeta Wyborcza, 1993-05-11
	Wystarczało przekupić jednego posła, aby zapobiec niepożądanej uchwale. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Armia lądowa natomiast była stosunkowo nieliczna, pochodziła z zaciągu ochotniczego i zaledwie wystarczała do trzymania w ryzach kolonii i strażowania w węzłowych punktach strategicznych od Gibraltaru i Malty aż po Singapur. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1994

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarczałem +(e)m wystarczał	wystarczałam +(e)m wystarczała	wystarczałom +(e)m wystarczało	wystarczaliśmy +(e)śmy wystarczali	wystarczałyśmy +(e)śmy wystarczały
2 os.	wystarczałeś +(e)ś wystarczał	wystarczałaś +(e)ś wystarczała	wystarczałoś +(e)ś wystarczało	wystarczaliście +(e)ście wystarczali	wystarczałyście +(e)ście wystarczały
3 os.	wystarczał	wystarczała	wystarczało	wystarczali	wystarczały

bezosobnik: wystarczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wystarczał będę wystarczać	będę wystarczała będę wystarczać	będę wystarczało będę wystarczać	będziemy wystarczali będziemy wystarczać	będziemy wystarczały będziemy wystarczać
2 os.	będziesz wystarczał będziesz wystarczać	będziesz wystarczała będziesz wystarczać	będziesz wystarczało będziesz wystarczać	będziecie wystarczali będziecie wystarczać	będziecie wystarczały będziecie wystarczać
3 os.	będzie wystarczał będzie wystarczać	będzie wystarczała będzie wystarczać	będzie wystarczało będzie wystarczać	będą wystarczali będą wystarczać	będą wystarczały będą wystarczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystarczajmy
2 os.	wystarczaj	wystarczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarczałbym bym wystarczał	wystarczałabym bym wystarczała	wystarczałobym bym wystarczało	wystarczalibyśmy byśmy wystarczali	wystarczałybyśmy byśmy wystarczały
2 os.	wystarczałbyś byś wystarczał	wystarczałabyś byś wystarczała	wystarczałobyś byś wystarczało	wystarczalibyście byście wystarczali	wystarczałybyście byście wystarczały
3 os.	wystarczałby by wystarczał	wystarczałaby by wystarczała	wystarczałoby by wystarczało	wystarczaliby by wystarczali	wystarczałyby by wystarczały

bezosobnik: wystarczano by

bezokolicznik: wystarczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wystarczając

gerundium: wystarczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wystarczający

odpowiednik aspektowy: wystarczyć

Zob. starczyć