rozbić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zniszczyć się w wyniku uderzenia o coś

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	strzaskać się
	hiperonimy:	zniszczyć się

	Concorde, który jest dziełem francuskich i brytyjskich konstruktorów, rozbił się pod Paryżem w lipcu 2000 r. źródło: NKJP: Toksyczne szczątki, Dziennik Polski, 2002-01-21
	Zawodnicy podróżujący samolotem na mecz do Chile rozbili się w Andach i przez siedemdziesiąt dni czekali na pomoc. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Zjeść bliźniego swego…, Esensja, 2008-06
	[...] rozbił się w czwartek podczas pierwszego treningu w Monte Carlo. Miał wielkiego pecha. Nie jechał z wielką prędkością, ale doznał obrażeń głowy. źródło: NKJP: Cichy start, Gazeta Wyborcza, 1994-05-18
	Co najmniej 7 osób zginęło, a 4 zostały ranne w wyniku katastrofy dwóch amerykańskich śmigłowców wojskowych, które rozbiły się podczas nocnych ćwiczeń na Hawajach. źródło: NKJP: Kolejne ofiary hawajskich ćwiczeń, Metropol, 2001, nr 14/02
	Petesuchos nie miał odwagi lawirować pod wiatr wobec grożącego w każdej chwili niebezpieczeństwa rozbicia się o skały. Kazał wykręcić ster. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński, Święty miecz, 1949

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbiłem się +(e)m się rozbił	rozbiłam się +(e)m się rozbiła	rozbiłom się +(e)m się rozbiło	rozbiliśmy się +(e)śmy się rozbili	rozbiłyśmy się +(e)śmy się rozbiły
2 os.	rozbiłeś się +(e)ś się rozbił	rozbiłaś się +(e)ś się rozbiła	rozbiłoś się +(e)ś się rozbiło	rozbiliście się +(e)ście się rozbili	rozbiłyście się +(e)ście się rozbiły
3 os.	rozbił się	rozbiła się	rozbiło się	rozbili się	rozbiły się

bezosobnik: rozbito się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbijmy się
2 os.	rozbij się	rozbijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbiłbym się bym się rozbił	rozbiłabym się bym się rozbiła	rozbiłobym się bym się rozbiło	rozbilibyśmy się byśmy się rozbili	rozbiłybyśmy się byśmy się rozbiły
2 os.	rozbiłbyś się byś się rozbił	rozbiłabyś się byś się rozbiła	rozbiłobyś się byś się rozbiło	rozbilibyście się byście się rozbili	rozbiłybyście się byście się rozbiły
3 os.	rozbiłby się by się rozbił	rozbiłaby się by się rozbiła	rozbiłoby się by się rozbiło	rozbiliby się by się rozbili	rozbiłyby się by się rozbiły

bezosobnik: rozbito by się

bezokolicznik: rozbić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbiwszy się

gerundium: rozbicie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozbijać się

	+	rozbić się	+	(GDZIE)
	+	rozbić się	+	(o CO)

Zob. roz-bić