zawierzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. zaufać - powierzyć komuś swój los lub jakieś tajemnice

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

zaufać

	Kobieta zawierzyła lekarzom bez reszty, my - jakby nie do końca. źródło: NKJP: Lech „Lele” Przychodzki: Nie ta zamieć..., Obywatel, 2002
	Podpisałem akt notarialny o sprzedaży mieszkania, ale pieniędzy nie otrzymałem. Zawierzyłem tej kobiecie, gdyż obiecała mi małżeństwo [...]. źródło: NKJP: (M.L.): Mieszkanie za małżeństwo, Gazeta Krakowska, 2002-05-14
	Żołnierze mu zawierzyli bezgranicznie, a on jako ich dowódca tego zaufania nie mógł zawieść. źródło: NKJP: Andrzej Lek: Superkomandos, Wieści Podwarszawskie, 2004-09-05
	Polityka Becka znalazła się w tym momencie na rozdrożu – należało wybrać, czy nadal koordynować swoją grę z Hitlerem, czy też zawierzyć Anglikom. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawierzyłem +(e)m zawierzył	zawierzyłam +(e)m zawierzyła	zawierzyłom +(e)m zawierzyło	zawierzyliśmy +(e)śmy zawierzyli	zawierzyłyśmy +(e)śmy zawierzyły
2 os.	zawierzyłeś +(e)ś zawierzył	zawierzyłaś +(e)ś zawierzyła	zawierzyłoś +(e)ś zawierzyło	zawierzyliście +(e)ście zawierzyli	zawierzyłyście +(e)ście zawierzyły
3 os.	zawierzył	zawierzyła	zawierzyło	zawierzyli	zawierzyły

bezosobnik: zawierzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawierzmy
2 os.	zawierz	zawierzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawierzyłbym bym zawierzył	zawierzyłabym bym zawierzyła	zawierzyłobym bym zawierzyło	zawierzylibyśmy byśmy zawierzyli	zawierzyłybyśmy byśmy zawierzyły
2 os.	zawierzyłbyś byś zawierzył	zawierzyłabyś byś zawierzyła	zawierzyłobyś byś zawierzyło	zawierzylibyście byście zawierzyli	zawierzyłybyście byście zawierzyły
3 os.	zawierzyłby by zawierzył	zawierzyłaby by zawierzyła	zawierzyłoby by zawierzyło	zawierzyliby by zawierzyli	zawierzyłyby by zawierzyły

bezosobnik: zawierzono by

bezokolicznik: zawierzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zawierzywszy

gerundium: zawierzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zawierzać

+

zawierzyć

+

KOMU