stoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

sprawić, że coś lub ktoś zsunie się z jakiejś pochyłości, obracając się wokół własnej osi

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Połączenia

stoczyć beczkę, głaz, kamień
stoczyć z góry, z wału, ze zbocza

Cytaty

[...] jakaś siła odrzuciła mnie [...]. Zbudziłam się z twarzą na asfalcie. Na środku chyba Ursynowskiej. Znowu coś stoczyło mnie niżej, jak przedmiot.

źródło: NKJP: Alicja Maciejowska: Rocznice, Gazeta Wyborcza, 1994-07-29

[...] przewinął go przez barierkę i stoczył w dół zbocza.

źródło: KWSJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001

Zobaczył bladozieloną budę rozbitą, pogiętą, stoczoną do rowu.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	stoczę	stoczymy
2 os.	stoczysz	stoczycie
3 os.	stoczy	stoczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stoczyłem +(e)m stoczył	stoczyłam +(e)m stoczyła	stoczyłom +(e)m stoczyło	stoczyliśmy +(e)śmy stoczyli	stoczyłyśmy +(e)śmy stoczyły
2 os.	stoczyłeś +(e)ś stoczył	stoczyłaś +(e)ś stoczyła	stoczyłoś +(e)ś stoczyło	stoczyliście +(e)ście stoczyli	stoczyłyście +(e)ście stoczyły
3 os.	stoczył	stoczyła	stoczyło	stoczyli	stoczyły

bezosobnik: stoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stoczmy
2 os.	stocz	stoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stoczyłbym bym stoczył	stoczyłabym bym stoczyła	stoczyłobym bym stoczyło	stoczylibyśmy byśmy stoczyli	stoczyłybyśmy byśmy stoczyły
2 os.	stoczyłbyś byś stoczył	stoczyłabyś byś stoczyła	stoczyłobyś byś stoczyło	stoczylibyście byście stoczyli	stoczyłybyście byście stoczyły
3 os.	stoczyłby by stoczył	stoczyłaby by stoczyła	stoczyłoby by stoczyło	stoczyliby by stoczyli	stoczyłyby by stoczyły

bezosobnik: stoczono by

bezokolicznik: stoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: stoczywszy

gerundium: stoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	stoczenie	stoczenia
D.	stoczenia	stoczeń
C.	stoczeniu	stoczeniom
B.	stoczenie	stoczenia
N.	stoczeniem	stoczeniami
Ms.	stoczeniu	stoczeniach
W.	stoczenie	stoczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: stoczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	stoczony	stoczony	stoczony	stoczone	stoczona
D.	stoczonego	stoczonego	stoczonego	stoczonego	stoczonej
C.	stoczonemu	stoczonemu	stoczonemu	stoczonemu	stoczonej
B.	stoczonego	stoczonego	stoczony	stoczone	stoczoną
N.	stoczonym	stoczonym	stoczonym	stoczonym	stoczoną
Ms.	stoczonym	stoczonym	stoczonym	stoczonym	stoczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	stoczeni	stoczeni	stoczone	stoczone
D.	stoczonych	stoczonych	stoczonych	stoczonych
C.	stoczonym	stoczonym	stoczonym	stoczonym
B.	stoczonych	stoczonych	stoczonych	stoczone
N.	stoczonymi	stoczonymi	stoczonymi	stoczonymi
Ms.	stoczonych	stoczonych	stoczonych	stoczonych

odpowiednik aspektowy: staczać

Składnia

+

stoczyć

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. toczyć.
Por. ciec