-
3.
wypowiedź publiczna lub sformułowana na piśmie, charakteryzująca się przesadą sformułowań lub zastosowanych środków -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- aktorska, polityczna, publicystyczna szarża
-
[...] tyrady pana Homais przeciw religii i Kościołowi były zaiste niegroźnymi głupstwami w porównaniu z szarżami publicystycznymi Kotta przeciw Turowiczowi, Gołubiewowi i „Tygodnikowi Powszechnemu”.
źródło: NKJP: Ukąszenie Gogola albo o straconych złudzeniach, Gazeta Wyborcza, 1995-02-10
Czytała wyśmienicie. [...] Żadnego zbędnego akcentu i gestu, żadnej oszalałej szarży intonacyjnej, każda puenta jak kropka nad i.
źródło: NKJP: Ciemny los języka, Dziennik Polski, 2002-06-20
[...] czasem dziennikarska szarża - bez refleksji, bez etyki - kończy się „cywilną śmiercią, zaszczuciem, rzuceniem cienia, z którego nie sposób się wydostać”.
źródło: NKJP: Służąc prawdzie, Dziennik Polski, 2003-09-22
[...] miał rację, wytykając młodemu jeszcze pisarzowi szarże stylistyczne, niekonsekwencje psychologiczne lub karykaturalność postaci.
źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1994-10-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szarża
szarże
D. szarży
szarż
C. szarży
szarżom
B. szarżę
szarże
N. szarżą
szarżami
Ms. szarży
szarżach
W. szarżo
szarże
-
+ szarża + (JAKA) -
fr. charge
Od: charger 'ładować, obciążać'