-
1.a
działania wojskowe służące przeciwstawianiu się atakowi zbrojnemu
-
[defęsywa] lub [defensywa]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
Jeżdżą więc od jednostki do jednostki, od szpitala do szpitala, by nieść radość rozbitej i zmuszonej do defensywy armii, której do tej pory dane było jedynie zbierać cięgi od Niemców.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Przed miłością nie uciekniesz – nawet na wojnę!, Esensja, 2009-07-02
Do tej pory bowiem wierzono w sztabie austriackim, że niemiecki plan wojenny zasadza się na tym, że gros sił niemieckich ma być skoncentrowanych na froncie rosyjskim, a wobec Francji prowadzona będzie defensywa w oparciu o twierdze Metz i Strasburg i linię Wogezów.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977
„Armia rządowa przechodzi z defensywy do ataku i odpycha Serbów” - stwierdził we wtorek dowódca wojsk bośniackich [...].
źródło: NKJP: Bośnia, Gazeta Wyborcza, 1994-08-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. defensywa
defensywy
D. defensywy
defensyw
C. defensywie
defensywom
B. defensywę
defensywy
N. defensywą
defensywami
Ms. defensywie
defensywach
W. defensywo
defensywy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. śred. defensivus 'obronny'